ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในสมัยนั้นประชาชนนับถือศาสนาพราหมณ์กันเป็นส่วนใหญ่ ทำให้พระพุทธศาสนากลายเป็นที่
สนใจของประชาชน และมีผู้หันมายอมรับนับถือพระพุทธศาสนากันมากมาย และขยายศรัทธา
ออกไปในวงกว้าง สร้างความสั่นสะเทือนจนถึงขั้นรากฐานกับศาสนาพราหมณ์และเจ้าลัทธิ
ทั้งหลาย พระพุทธศาสนาจึงถูกต่อต้านโจมตี และบ่อนทำลายอยู่ตลอดเวลา ด้วยเหตุผลสำคัญ
ที่เป็นแรงจูงใจ ดังนี้
1. พระพุทธศาสนาไม่ยอมรับคัมภีร์พระเวท (อไวทิกวาทะ)
2. พระพุทธศาสนามีคำสอนและแนวทางปฏิบัติที่เน้นศีล สมาธิ ปัญญา ทำให้ผู้
แตกต่างไปจากที่พวกพราหมณ์และ
ปฏิบัติสามารถเข้าถึงสัจธรรมความจริงได้ด้วยตนเอง
คณาจารย์ทั้งหลายสอนกันอยู่ในสมัยนั้น
3. พระพุทธเจ้าปฏิเสธระบบวรรณะที่พวกพราหมณ์บัญญัติขึ้น ไม่ยอมรับฐานะของ
พวกพราหมณ์ที่ใคร ๆ ต่างยกย่องว่าสูงส่ง
4. การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของพระพุทธศาสนา
ดังนั้น พวกพราหมณ์ได้พยายามทุกวิถีทางในการบ่อนทำลายพระพุทธศาสนาเพื่อหา
ทางดึงศาสนิกกลับคืน แต่ผลปรากฏว่าไม่ประสบความสำเร็จ เนื่องจากพระพุทธศาสนาได้
เผยแผ่ไปอย่างกว้างขวางเป็นที่ยอมรับของประชาชน และได้รับการอุปถัมภ์จากกษัตริย์อย่างดี
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมัยของพระเจ้าอโศกมหาราชแห่งราชวงศ์เมารยะหรือโมริยะ
แต่ครั้นเมื่อราชวงศ์เมารยะดับสูญ อำมาตย์บุษยมิตรแห่งราชวงศ์ศุงคะก็ได้ปกครอง
อินเดียสืบต่อมา กษัตริย์พระองค์นี้ทรงเลื่อมใสในศาสนาฮินดูมากเพราะทรงเป็นพราหมณ์มา
ก่อน ดังนั้นคนในวรรณะพราหมณ์จึงมีโอกาสได้ขึ้นเป็นใหญ่ ศาสนาพราหมณ์ซึ่งรอจังหวะที่จะ
ทำลายพระพุทธศาสนาอยู่แล้วจึงถือโอกาสอาศัยอำนาจทางการเมืองทำลายพระพุทธศาสนาและ
ฟื้นฟูลัทธิศาสนาของตนเป็นการใหญ่ แม้แต่พระเจ้าปุษยมิตรเองก็แสดงพระองค์ว่าเป็น
ปฏิปักษ์ต่อพระพุทธศาสนาอย่างเต็มที่ ถึงกับมีการกวาดล้างพระพุทธศาสนา ทำร้ายคณะสงฆ์
และทำลายวัดวาอารามของพระพุทธศาสนา โดยตั้งรางวัลให้แก่ผู้ตัดศีรษะพระภิกษุ ฟื้นฟูการ
บูชายัญโดยโปรดให้ทำพิธีอัศวเมธ (การฆ่าม้าบูชายัญ) เพื่อจูงใจให้ประชาชนมานับถือ
ศาสนาพราหมณ์เพิ่มมากขึ้น
การพยายามกวาดล้างพระพุทธศาสนาของพระเจ้าปุษยมิตร แม้ไม่อาจทำลาย
1 เสรี วุฒิธรรมวงศ์ ผ่าปมปัญหาพุทธ ฮินดู, 2540 หน้า 3-4
พระพุทธศาสนาในอินเดีย หลังยุค พุ ท ธ ก า ล DOU 81