ชีวิตของเจ้าชายสิทธัตถะและการตรัสรู้ GB 405 ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา หน้า 64
หน้าที่ 64 / 249

สรุปเนื้อหา

เจ้าชายสิทธัตถะทรงเป็นบุคคลที่มีชีวิตสองด้าน ตั้งแต่การเป็นเจ้าชายที่มีสิ่งอำนวยความสะดวก และการออกบวชเพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับชีวิตและความทุกข์ เมื่อทรงตรัสรู้ก็ได้เผยแผ่พุทธธรรมทั้งให้กลางชนทุกระดับในสังคม โดยให้คำสอนที่เข้าใจง่ายและเหมาะสมกับแต่ละบุคคล ก่อนที่พระองค์จะเสด็จปรินิพพานเมื่ออายุ 80 ปี

หัวข้อประเด็น

-ชีวิตเจ้าชายสิทธัตถะ
-การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า
-การเผยแผ่พุทธธรรม
-สังคมอินเดียในสมัยพุทธกาล
-การบวชและการศึกษา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะมีพระชันษาได้ 16 พรรษา พระชนกเห็นว่าสมควรจะมีชายาได้แล้ว จึงไปสู่ขอเจ้าหญิงยโสธรา หรือพิมพา พระธิดาของพระเจ้าสุปปพุทธะที่ประสูติจากพระนางอมิตา มาอภิเษกเป็นชายา และต่อมาได้มีพระโอรสด้วยกันพระองค์หนึ่งนามว่า ราหุล ชีวิตการ ครองเรือนของเจ้าชายสิทธัตถะได้รับการปรนเปรอจากพระชนกและพระประยูรญาติอย่างดีที่สุด สิ่งใดที่คิดว่าจะทำให้เจ้าชายพอใจ พระชนกจะต้องรีบจัดหามาให้โดยหวังว่าจะให้เจ้าชายอยู่ ครองเรือนไปตลอดชีวิต และหมายมั่นจะให้ได้เป็นพระราชาและพระเจ้าจักรพรรดิในอนาคต จะเห็นได้ว่า ในวัยหนุ่มเจ้าชายสิทธัตถะทรงศึกษาวิชาการแขนงต่าง ๆ จนเจนจบ และ ออกบวชเมื่อทรงพระชนมายุ 29 พรรษา ทรงมีประสบการณ์ทางการปกครองอย่างดี แต่ด้วยบุญ บารมีที่ทรงสั่งสมมาอย่างดีแล้วบันดาลให้ทรงพบเทวทูตทั้ง 4 คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และ บรรพชิต เป็นเหตุให้พระองค์มองเห็นความทุกข์ของการอยู่ครองเรือนและปรารถนาจะหาทาง พ้นทุกข์ด้วยการออกบรรพชา โดยเสด็จออกในเวลากลางคืน ทรงม้ากัณฐกะและมีมหาดเล็กชื่อ ฉันนะตามเสด็จ เมื่อไปถึงฝั่งแม่น้ำอโนมาทรงตัดพระเกศาสละเพศฆราวาสผนวชเป็นบรรพชิต แล้วให้นายฉันนะกลับไปแจ้งให้พระชนกและประยูรญาติทราบ จากนั้นพระองค์เสด็จไปยังสำนักอาฬารดาบส และอุทกดาบส ทรงศึกษาวิชาความรู้ จนเจนจบทุกอย่างเท่าที่อาจารย์ทั้งสองสามารถสอนได้ แต่พระองค์ทรงเห็นว่าความรู้เท่านี้ ไม่สามารถตรัสรู้ได้ จึงปลีกตัวไปบำเพ็ญเพียรตามลำพังด้วยวิธีการต่าง ๆ ที่เชื่อกันในยุคนั้นว่า จะเป็นทางแห่งการตรัสรู้ เช่น การทรมานพระวรกาย เป็นต้น แม้ปฏิบัติอยู่ถึง 6 ปีด้วยความ วิริยอุตสาหะอย่างยิ่งยวด เมื่อทำจนถึงที่สุดแล้วแต่ก็ไม่นำไปสู่การตรัสรู้ธรรม พระองค์จึง หันมาบำเพ็ญเพียรด้วยการทำสมาธิดำเนินจิตไปตามหนทางสายกลาง ในที่สุดก็ได้บรรลุ พระธรรมกาย ตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าในวันเพ็ญเดือน 6 ก่อนพุทธศักราช 45 ปี เมื่อตรัสรู้แล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งสอนเวไนยสัตว์ทั้งกษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ ศูทร ตลอดจนพวกนอกวรรณะให้ตรัสรู้ธรรมตามพระองค์ และเข้ามาขออุปสมบทเป็น พุทธสาวกมากมาย บางพวกก็ประกาศตนเป็นพุทธมามกะขอถึงพระรัตนตรัยว่าเป็นที่พึ่งกัน จำนวนมาก พุทธวิธีการสอนของพระองค์มีหลากหลาย ทั้งนี้เพื่อให้เหมาะสมกับฐานะและ อุปนิสัยของแต่ละบุคคล จึงทำให้ผู้ฟังมีความรู้ความเข้าใจและตรัสรู้ตามได้โดยง่าย พระองค์ ทรงใช้เวลา 45 ปี เผยแผ่พุทธธรรมปักหลักพระศาสนาในชมพูทวีป และเสด็จขันธปรินิพพาน ในวันเพ็ญเดือน 6 เมื่อพระชนมายุได้ 80 พรรษา สังคม อินเดีย ส มั ย พุ ท ธ ก า ล DOU 55
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More