ประวัติการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในยุคเกียวโต GB 405 ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา หน้า 144
หน้าที่ 144 / 249

สรุปเนื้อหา

ในยุคเกียวโตหรือเฮอัน (พ.ศ. 1337-1728) พระไซโจ และพระคูไค ได้กลับมาเผยแผ่พระพุทธศาสนาในญี่ปุ่น โดยไซโจตั้งสำนักที่ภูเขาฮิเออิ ส่วนคูไคเผยแผ่ชิ้นงอน ราชการสนับสนุนศาสนา แต่ในช่วงปลายเกิดสงคราม การเปลี่ยนแปลงการปกครองนำไปสู่การเกิดโชกุน และส่งผลกระทบต่อพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีนิกายสำคัญ 3 นิกาย ได้แก่ นิกายโจโด นิกายเซน และนิกายนิจิเร็น ซี่งช่วยฟื้นฟูศาสนาและขยายความนิยมอย่างรวดเร็วในยุคนั้น

หัวข้อประเด็น

-ประวัติการเผยแผ่พระพุทธศาสนา
-ยุคเกียวโต
-นิกายสำคัญในญี่ปุ่น
-พระไซโจและพระคูไค
-ผลกระทบจากสงครามต่อพระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในยุคเกียวโตหรือเฮอัน (พ.ศ.1337-1728) พระไซโจ และพระคูไค ซึ่งเดินทางไป ศึกษายังประเทศจีนได้กลับมาเผยแผ่ที่ญี่ปุ่น ท่านไซโจตั้งสำนักสงฆ์ขึ้นที่ภูเขาฮิเออิในปี พ.ศ. 1328 เพื่อเผยแผ่นิกายเทนได หรือเทียนได้ หรือนิกายสัทธรรมปุณฑริก พระสงฆ์สำนักนี้ มีอาวุธไว้ป้องกันตัวในยามศึกสงครามด้วย ส่วนท่านคูไคได้กลับมาเผยแผ่นิกายชิ้นงอน หรือ ตันตระ ยุคนี้ราชการให้การสนับสนุนพระพุทธศาสนาอย่างมากเช่นกัน พระจักรพรรดิเกือบ ทุกพระองค์เสด็จออกผนวช แต่ช่วงปลายยุคมีสงครามเกิดขึ้น โดยขุนพลชื่อ โยริโมโต แห่งตระกูล มินาโมโต บุกโจมตีกรุงเกียวโตและนารา ยึดอำนาจการปกครองจากพระจักรพรรดิ และได้เผา วัดวาอารามไปจำนวนมาก ยุคนั้นพระสงฆ์บางวัดจึงมีกองทัพไว้ป้องกันวัด และมีพระบางพวก ออกรบเพื่อช่วงชิงอำนาจทางการเมืองด้วย แต่โยริโมโตก็สามารถปราบปรามได้อย่างราบคาบ ยุคโชกุนตระกูลแรก โชกุน หมายถึง ผู้บัญชาการกองกำลังทหารของประเทศ หาก เปรียบกับตำแหน่งทางทหารในปัจจุบันแล้ว อาจเทียบได้กับตำแหน่งผู้บัญชาการทหารสูงสุด ผู้ที่ได้รับตำแหน่งโชกุนคนแรกคือ โยริโมโต หลังจากที่โยริโมโตตีเมืองเฮอันและนาราได้แล้ว ในปี พ.ศ. 1728 เขาสถาปนาเมืองกามากุระขึ้นเพื่อเป็นศูนย์การปกครองระบบโชกุนหรือ รัฐบาลทหาร และได้รับการแต่งตั้งจากสมเด็จพระจักรพรรดิในปี พ.ศ. 1735 ให้ดำรงตำแหน่ง เซอิไทโชกุน ยุคนี้พระพุทธศาสนาจึงเสื่อมโทรมเพราะไฟสงคราม แต่พุทธศาสนิกชนก็ พยายามฟื้นฟูขึ้นใหม่จนกลับรุ่งเรืองอีก โดยครั้งนั้นมีนิกายที่สำคัญอยู่ 3 นิกายคือ นิกายโจโด นิกายเซน และนิกายนิจิเร็น 1. นิกายโจโด หรือสุขาวดี ท่านโฮเห็นได้ก่อตั้งนิกายนี้ขึ้นในยุคกามากุระ วันหนึ่ง ท่านได้อ่านอรรถกถาอมิตายุรธยานสูตรพบข้อความตอนหนึ่งกล่าวว่า หากบุคคลนึกถึงและ ออกพระนามพระอามิตาภพุทธเจ้า โดยมิต้องคำนึงถึงอากัปกิริยาและกาลเวลาแล้ว ถ้าปฏิบัติ ได้สม่ำเสมอก็ย่อมเรียกได้ว่าเป็นสัมมากัมมันตะเพราะต้องด้วยปฏิญญาแห่งพระอมิตาภพุทธเจ้า ท่านรู้สึกประทับใจข้อความนี้มากและได้เลิกข้อปฏิบัติอย่างอื่นหมด เปล่งแต่คำว่า นัมบู อมิดา บุตสึ อย่างเดียว โดยเชื่อว่าเพียงแค่นี้ก็สามารถไปเกิดยังแดนสุขาวดีซึ่งเป็นที่อยู่พระอมิตาภ พุทธเจ้าได้ จากนั้นท่านจึงออกเผยแผ่คำสอนและได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วทั้งนี้เพราะ หลักปฏิบัติไม่ยุ่งยากซับซ้อน 2. นิกายเซน ท่านโยไซ และท่านโดเกน ได้เดินทางไปศึกษาที่ภูเขาฮิเออิ จากนั้นก็ เดินทางไปยังประเทศจีน ศึกษาพระพุทธศาสนานิกายเซนแล้วนำกลับมาเผยแผ่ที่ญี่ปุ่น ท่าน โยไซสร้างวัดชื่อ โชฟูกูจิ ขึ้นในปี พ.ศ.1734 ที่เกาะกิวชิว เมืองกามากุระ เพื่อเป็นศูนย์กลางใน พระพุทธศาสนาในเอเชีย DOU 135
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More