ข้อความต้นฉบับในหน้า
อัธยาศัย ข อ ง ม นุ ษ ย์ (๑)
๓๖
“ทําไมไม่รีบวิ่งหาที่หลบฝนเหมือนคนอื่น” ท่านบอกเหตุผลว่า
“หากวิ่งแล้ว อาจเกิดความพลาดพลั้งหกล้มแขนขาหัก ผู้มี
พระคุณคือคุณพ่อคุณแม่ก็จะเสียใจ” ท่านมีปฏิภาณในการตอบ
ที่น่าฟัง
หากพูดถึงจิตใจที่งดงามแล้ว มหาอุบาสิกาวิสาขาเป็น
ผู้มีจิตใจงดงามมาก มีศรัทธาที่มั่นคงไม่หวั่นไหว เป็นอจล
ศรัทธาหนักแน่นมั่นคงในพระรัตนตรัยมาก ท่านได้ทุ่มเทชีวิต
จิตใจสร้างมหาทานบารมีในพระพุทธศาสนา สร้างมหาวิหาร
บุพพาราม เพื่อเป็นที่พำนักของภิกษุสงฆ์ และทำนุบำรุงด้วย
ปัจจัย ๔ โดยไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ในดวงใจของท่านเต็ม
เปี่ยมไปด้วยบุญกุศลและธรรมปีติ ใจก็โน้มไปในการสร้างบารมี
อยู่ตลอดเวลา เป็นผู้ที่รักการสร้างบารมีเหนือสิ่งอื่นใด แม้
บางช่วงของชีวิตจะตกอยู่ในสภาวะที่ไม่สามารถสร้างบารมีได้
สะดวก แต่ความคิดที่จะทำบุญกุศล ก็ไม่เคยหายไปจากใจเลย
ช่วงที่มหาอุบาสิกาวิสาขาแต่งงานใหม่ๆ ต้องย้ายไปอยู่
ในตระกูลของพ่อสามี ซึ่งเป็นตระกูลมิจฉาทิฏฐิ และนางวิสาขา
ถูกห้ามการทําบุญในพระพุทธศาสนานั้น แต่เนื่องจากท่านเป็น
ผู้มีปัญญา จึงไม่ได้ตีโพยตีพายอะไร ยังคงทำหน้าที่ของตนเอง
ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง จนเป็นที่ยอมรับของทุกๆ คน มีเพียง
พ่อสามีเท่านั้นที่ไม่ยอมรับ กระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่พ่อสามีกำลัง