ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
อ า จิ ณ ณ กรรม
២៨១
หมดทั้ง ๒ ส่วน ก็เกิดความปีติขึ้นมาเช่นกัน จึงตัดใจถวายส่วน
ของตนให้กับพระเถระ พระเถระรับบิณฑบาตแล้วกล่าวอนุโมทนา
กับพระราชาและมหาอำมาตย์ แล้วก็เหาะกลับไปยังมหาวิหาร
เมื่อไปถึงก็จัดแจงแบ่งภัตตาหารถวายแก่หมู่ภิกษุสงฆ์เป็นสังฆทาน
เพื่อให้เกิดอานิสงส์ใหญ่แก่พระราชาและมหาอำมาตย์
เมื่อคล้อยหลังพระเถระไป ความหิวที่ถูกปีติท่วมทับไว้ก็
แสดงอาการ พระราชาจึงดำริในใจว่า จะทำอย่างไรดีถึงจะได้
อาหารมาบรรเทาความหิว พระเถระอยู่ในวิหารทราบความคิด
ของพระราชา จึงเอาอาหารที่เหลือจากพระภิกษุสงฆ์ใส่บาตร
จนเต็ม แล้วอธิษฐานจิตโยนบาตรขึ้นไปบนอากาศ บาตรได้
ลอยไปตกลงในพระหัตถ์ของพระราชา ทั้งพระราชาและมหา
อ๋ามาตย์บังเกิดมหาปีติอย่างยิ่ง เมื่อเสวยอาหารนั้นจนหมดแล้ว
อยากจะตอบแทนพระเถระ จึงนำเอาผ้าสาฎกเนื้อดีใส่ลงไปใน
บาตร แล้วอธิษฐานจิตขอให้บาตรนี้ลอยกลับไปหาพระเถระผู้
เป็นเจ้าของบาตร ทรงโยนบาตรขึ้นไปบนอากาศ บาตรนั้น
ลอยกลับไปหาพระเถระดังเดิม
ต่อมา ภาพแห่งการทำความดีครั้งนั้น ทำให้พระองค์มี
ความเชื่อมั่นในอานุภาพของบุญเพิ่มมากขึ้น ทรงรักการสร้าง
บารมียิ่งกว่าเดิม หลังจากรวบรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่นแล้ว
ทรงทานุบารุงพระพุทธศาสนา ทรงสร้างวัดวาอารามมากมาย