ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ตอแห่งวัฏฏะ
๑๖๑
มิจฉาทิฏฐินั้นชื่อว่า เป็นตอของวัฏฏะ ตอขวางทางสวรรค์
และมรรคผลนิพพาน บุคคลหรือเหล่าสัตว์ที่ประกอบด้วยมิจฉา
ทิฏฐินี้ จะไม่มีโอกาสสร้างบารมี คือ ปิดสวรรค์ ปิดมรรคผล
นิพพาน แม้ในเวลากัปพินาศไป เมื่อสรรพสัตว์ผู้มีบุญต่างไป
บังเกิดในพรหมโลก ในสถานที่ไฟ ลม น้ำ ทำลายไม่ถึง บุคคล
ผู้ประกอบด้วยนิยตมิจฉาทิฏฐินั้น ก็ยังคงอยู่ในโลกันตนรก
ชีวิตของนิยตมิจฉาทิฏฐินี้น่าสงสารมาก แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
จะเป็นร้อยพระองค์ หรือเป็นพันพระองค์ ก็ไม่สามารถทำให้เขา
บรรลุมรรคผลนิพพานได้
จุดกำเนิดของนิยตมิจฉาทิฏฐิทั้ง ๓ ประเภทนี้ มีที่มา
จากบุคคล ๓ คน แต่พวกเราอาจแปลกใจที่บุคคลทั้ง ๓ นั้น
ทำไมจึงมีความเห็นที่แปลกๆ เช่นนั้นได้ บุคคลทั้ง ๓ คือ ปูรณ
กัสสปะ มักขลิโคสาล และอชิตเกสกัมพล
*ปูรณกัสสปะ แต่เดิมเกิดเป็นทาสของเศรษฐีท่านหนึ่ง
ซึ่งเป็นตระกูลที่ร่ำรวยมาก มีทาสบริวารมากมาย ก่อนที่เขาจะ
เกิดนั้น ท่านเศรษฐีมีทาสสำหรับใช้สอยอยู่แล้วถึง ๙๔ คน ซึ่ง
ในสมัยนั้นถือกันว่า ถ้าทาสคนใดเกิดมาเป็นคนที่ ๙๙ ทาสผู้นั้น
*มก. เล่ม ๑๑ หน้า ๓๕๒