ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
คุณ ธ ร ร ม ข อ ง นักปกครอง
๑๒๗
ครอบงำา ย่อมแนะนำผู้อื่นที่ควรแนะนำและไม่ควรแนะนำได้
บุคคลนั้นย่อมชื่อว่าไม่เผาผู้อื่นและตนเอง พระเจ้าแผ่นดิน
พระองค์ใดในโลกนี้ ทรงลงอาชญาสมควรแก่โทษ พระเจ้า
แผ่นดินพระองค์นั้น มีคุณงามความดีคุ้มครองแล้ว ย่อมไม่
เสื่อมจากสิริ
พระราชาเหล่าใดถูกอคติครอบงำ ไม่ทรงพิจารณาให้
รอบคอบก่อน ทรงลงอาชญาโดยผลุนผลัน พระราชาเหล่านั้น
ย่อมประกอบไปด้วยโทษ น่าติเตียน เมื่อละจากโลกนี้ไปแล้ว
ย่อมไปสู่ทุคติ พระราชาเหล่าใดทรงยินดีแล้วในทศพิธราชธรรม
อันพระอริยเจ้าประกาศไว้ พระราชาเหล่านั้นเป็นผู้ประเสริฐ
ด้วยกาย วาจา และใจ ทรงดำรงมั่นอยู่แล้วในขันติ โสรัจจะ
และสมาธิ ย่อมถึงสุคติ"
เมื่อพระเจ้าพรหมทัตตรัสแสดงธรรมของพระราชาด้วย
คาถา 5 คาถาเช่นนี้แล้ว มหาชนทั้งหมดต่างพากันชื่นชม
โสมนัสยินดี กล่าวสรรเสริญคุณของพระราชา เพราะพระองค์มี
ศีลและอาจาระ ทรงเป็นใหญ่โดยธรรมอย่างแท้จริง ทรงเปี่ยม
ด้วยคุณธรรมของผู้นําที่ฉลาดในการปกครอง เมื่อทรงครองราชย์
โดยตั้งมั่นอยู่ในทศพิธราชธรรมเช่นนี้ ไพร่ฟ้าประชาชนต่างอยู่
เย็นเป็นสุข ไม่มีความเดือดเนื้อร้อนใจ เหมือนมหาเมฆและ
สายฝนที่เย็นฉ่ำ ที่ตกลงมายังแผ่นดินให้ชุ่มชื่น ฉะนั้น