ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
พุทธ พยากรณ์ (๑)
២៩៧
ทรงตกพระทัยตื่นบรรทม ครั้นรุ่งเช้าพระองค์ตรัสเล่าความฝัน
ให้พราหมณ์ปุโรหิตฟัง พวกพราหมณ์พากันจับยามดู แม้อาศัย
หลักโหราศาสตร์ก็วิเคราะห์ไม่ได้ ครั้นจะทูลว่าไม่รู้ก็กลัวจะเสีย
ภูมิโหราจารย์ จึงกราบทูลแบบเดาสุ่มไปว่า
“ข้าแต่พระมหาราชเจ้า พระสุบินนี้ร้ายกาจนัก อันตราย
จะบังเกิดขึ้นแก่ราชสมบัติ แต่พวกข้าพระองค์จักพยายามอย่าง
สุดความสามารถ เพื่อแก้ไขอันตรายในครั้งนี้ โดยจะต้อง
บูชายัญด้วยสัตว์แต่ละประเภท อย่างละ ๔ ตัว” พระราชาทรง
กลัวมรณภัยมาก จึงรับสั่งให้จัดพิธีบูชายัญทันที พวกพราหมณ์
ออกคำสั่งให้ทําหลุมบูชายัญที่นอกเมือง และให้จับฝูงสัตว์
ทั้ง ๒ เท้า ๔ เท้า อีกทั้งสัตว์ปีกมามัดไว้ที่หลักบูชายัญ
เมื่อพระนางมัลลิกาเทวีเห็นการบูชายัญใหญ่โตเช่นนั้น
ได้รีบเข้าไปทูลถามเรื่องราวทั้งหมดกับพระราชา เนื่องจาก
พระนางเป็นคนฉลาดมีปฏิภาณดี จึงทูลแนะนำพระราชาว่า
“ข้าแต่มหาราชเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ชื่อว่าเป็นสัพพัญญู
ผู้รู้แจ้งโลก เป็นยอดของพราหมณ์ทั้งหลายในโลก ขอเชิญ
พระองค์เสด็จไปทูลถามพระพุทธองค์เถิด”
จากนั้นพระนางทูลขอให้หยุดการทำบูชายัญไว้ก่อน
แล้วพาพระราชาเสด็จไปถวายบังคมพระบรมศาสดา พระราชา