มนุษย์ในอุตตรกุรุทวีป : หน้า 55/593

มนุษย์ในอุตตรกุรุทวีป ๕๔ ที่คลอดออกมาไม่มีสิ่งปฏิกูลแปดเปื้อน เมื่อมารดาคลอดแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงเป็นกังวล จะไปไหนก็ได้ ทารกจะนอนนิ่งๆ ไม่ ร้องไห้งอแง นี่ก็แปลกน่าอัศจรรย์ ใครมาพบเห็นเข้า พอเอานิ้ว ใส่ปากทารกก็จะมีน้ำนมไหลออกมาจากนิ้ว เลี้ยงก็ง่ายเพียง ๓ วัน ทารกก็ลุกขึ้นเดินได้แล้ว เมื่อต้องการจะแต่งตัว ก็ไปนึกขอเอาที่ต้นกัลปพฤกษ์ เครื่องประดับต่างๆ ที่ต้องการ ก็จะเกิดขึ้นมาเอง ห้อยแขวน อยู่ตามล่าต้น หรือกิ่งก้านใบของต้นไม้เป็นที่พออกพอใจทีเดียว ไม่ต้องไปซื้อหาที่ไหน ผู้คนก็มีอัธยาศัยไมตรีที่ดีต่อกัน ไม่มีการ ทะเลาะวิวาท บาดหมาง มีน้ำใจซึ่งกันและกัน ในห้วยหนอง คลองบึง น้ำก็ใสสะอาดบริสุทธิ์มาก น้ำสะอาดปราศจากเชือกตม ไม่ร้อนไม่เย็นจนเกินไป อาบได้ดื่มกินได้อย่างสบายกายสบายใจ เวลาจะนอนพักผ่อน ถ้าเข้าไปใต้ต้นไม้ต้นใดต้นหนึ่ง ต้นไม้นั้น ก็จะมีสิ่งของเครื่องใช้บังเกิดขึ้นให้เป็นฟูก เป็นหมอน และผ้าห่ม พร้อมให้หลับนอนได้ทันที เมื่อมีผู้ตายเสียชีวิต จะไม่มีใครร้องไห้คิดถึงกัน จะไม่มี นํ้าตาแห่งความพลัดพราก จะจากกันด้วยความปลื้มปีติใจเท่านั้น เพราะเขารู้ว่าหมดอายุขัยแล้ว จะต้องไปเกิดในสุคติภูมิ ก็จะ ช่วยกันเอาผ้าคลุมไว้ ซึ่งจะมีนกยักษ์ที่มีหน้าที่เก็บเอาซากศพ ไปไว้ที่เกาะอื่น ในทวีปนี้จึงไม่มีป่าช้า และสถานที่สกปรกโสโครก