ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 182/593

ธรรมะเพื่อประชา อย่าขอสิ่งที่ไม่ควรขอ ១៨១ จากนั้นก็ลากลับไปยังนาคพิภพ พญานาคทำเช่นนั้น ทำให้ฤๅษี ผู้น้องของพระโพธิสัตว์เกิดความกลัวมาก ถึงกับบริโภคอาหาร ไม่ลง ร่างกายซูบผอม นอนไม่หลับ ผิวพรรณวรรณะไม่ผ่องใส เกิดเป็นโรคผอมเหลือง เนื้อตัวสะพรั่งไปด้วยเส้นเอ็น วันหนึ่ง ฤๅษีผู้น้องได้เดินทางไปหาพี่ชาย พระโพธิสัตว์ เห็นน้องมีร่างกายซูบผอม ผิวพรรณเศร้าหมองเช่นนั้น จึงเอ่ย ถามด้วยความสงสัยว่า “เกิดอะไรขึ้น ทำไมน้องดูซูบผอมไป รูปร่างหน้าตาก็บ่งบอกว่าไม่มีความสุขสบายเลย” ฤาษีผู้น้อง ได้เล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พี่ชายฟัง พระโพธิสัตว์ฟังเรื่องราว จบก็ถามน้องว่า “เวลาที่นาคนั้นมาหา ได้สวมใส่เครื่องประดับ อะไรที่เด่นชัดสะดุดตา หรือมีของมีค่าอะไรติดมา” ฤๅษีผู้น้องตอบว่า เห็นแก้วมณีดวงหนึ่งที่นาคนั้น ประดับมาด้วยทุกครั้ง พระโพธิสัตว์จึงบอกอุบายว่า “ถ้าน้อง ไม่ปรารถนาจะให้พญานาคนั้นมาอีก ทันทีที่พญานาคเข้ามาหา ให้น้องรีบเอ่ยปากขอแก้วมณีดวงนั้น หากนาคยังไม่ให้ ก็ให้ น้องหมั่นขอบ่อยๆ ไม่เกินสามครั้ง พญานาคจะไม่มารัดตัวน้อง ด้วยขนดหางอีกเลย” วันรุ่งขึ้น ทันทีที่พระฤๅษีเห็นพญานาค ก็รีบเอ่ยปากว่า “ขอท่านจงให้แก้วมณีแก่เราด้วยเถิด เราปรารถนาจะได้มาก”