ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 138/593

ธรรมะเพื่อประชาช ทำความดี คือ หน้าที่หลักของมนุษย์ ๑๓๗ เหตุผลเดิมๆ อย่างที่ธนัญชานิพราหมณ์เคยอ้าง เพื่อเป็นข้อแม้ เงื่อนไขในการทําความดี ทำให้ประมาทในการประพฤติธรรม ก็ยังคงพบเห็นในยุคปัจจุบัน ทั้งตัวของเราเองก็อาจเคยเอา เหตุผลเหล่านี้มาเป็นข้ออ้าง ข้อแม้หรือเงื่อนไขทําให้เสียโอกาส ในการทําความดี ถ้าเราไม่ทําความดี ความชั่วจะเข้ามาแทรก ทำให้เราก่อบาปอกุศล ซึ่งมีวิบากเป็นผลที่ทุกข์ทรมาน ดังนั้น เราต้องไม่ประมาท และรักในการทำความดี สั่งสมบุญบารมีไป พร้อมๆ กับภาระหน้าที่ที่รับผิดชอบ เพราะการสั่งสมบุญบารมี เท่านั้น ที่จะนําความสุขความสําเร็จมาสู่ชีวิตของเรา เมื่อมีบุญ บารมีมาก บุญย่อมสามารถเป็นที่พึ่งแก่ตัวเราได้ เราต้องละชั่ว ทำความดี มีความคิด คำพูด และการ กระทำที่สุจริต เลือกทำเฉพาะสิ่งที่เป็นบุญเป็นกุศล และทำ ด้วยความไม่ประมาท ดังนั้นนับตั้งแต่นี้ไป ขอให้เราตั้งใจมั่นว่า จะใช้วันเวลาที่ผ่านไปทุกอนุวินาทีอย่างมีคุณค่า แม้ชีวิตของเรา ยังมากไปด้วยภารกิจหน้าที่การงาน แต่เราก็จะไม่ละทิ้งการ ทำความดี เพราะการทำความดี คือทั้งหมดของชีวิตที่สมบูรณ์ เป็นภาระหน้าที่ที่สําคัญที่สุดของเรา ให้ขยันปฏิบัติธรรม ทำใจ ให้ผ่องใส เราเป็นฆราวาสผู้ครองเรือน ให้ทำงานควบคู่กับการ ทำใจหยุดนิ่งไปด้วย ไม่ว่าเราจะมีภารกิจมากน้อยเพียงไรก็ตาม เราจะไม่เอาภารกิจเหล่านั้นมาเป็นข้อแม้ข้ออ้าง แล้วเลื่อน