ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
เป็นเทพก็ต้องทำบุญ
៥០៩
ถ้าจะเปรียบก็เหมือนกับมนุษย์เราในโลก คนไหนมีปัจจัย
๔ มาหล่อเลี้ยงตัวเองน้อย เนื่องจากไม่มีมรดก แต่เป็นคนมีวิชา
ความรู้ ทั้งมีปัญญาฉลาดหลักแหลม ไม่ย่อท้อต่อชะตาชีวิต
ของตัว ต่อสู้ชีวิตคิดทํางานเพื่อเก็บสะสมเงินไว้ เหมือนพยายาม
หาข้าวเปลือกข้าวสาร มาใส่ยุ้งฉางให้เต็มบริบูรณ์อยู่เสมอ
คนเช่นนี้ก็จะไม่อดไม่อยาก มีกินมีใช้สมบูรณ์สุขสบายในที่สุด
พวกเทวดาที่ไปอุบัติบนสวรรค์ไปด้วยกำลังบุญมากๆ ก็มี
กำลังบุญน้อยก็มี บางองค์ไปได้เพราะใจใสก่อนตาย แต่ไม่ได้
ทำบุญไว้ หรือทำไว้น้อยมาก เทวดาองค์นั้นก็จะเสวยผลอัน
เล็กน้อยของตนไปพลาง โดยไม่รู้วันตายของตัวเองว่า ต้องจุติ
จากสวรรค์เมื่อไร จะรู้ก็ต่อเมื่อ ๗ วันก่อนจุติเมื่อเกิดบุพนิมิต
อย่างไรก็ดี เทวดาส่วนมากมักจะหลงเพลินกับสมบัติอันเป็นทิพย์
ไม่สนใจกับความตายที่กำลังจะมาถึง
มนุษย์เราในโลกนี้ ถึงบางคนจะมีทรัพย์สินเงินทอง
มากมาย แต่เป็นคนประมาทในชีวิต เกียจคร้านบ้าง เอาแต่นั่ง
กินนอนกิน การงานไม่ทํา เมื่อสมบัติหมด หรือถูกความวิบัติเข้า
ครอบงำ ต้องกลายเป็นคนยากจนอนาถา ทำนองเดียวกับพวก
เทวดาทั้งหลายที่มีบุญมาก เสวยแต่ผลบุญเก่า ไม่ได้ต่อเติมบุญ
ใหม่เพิ่ม ครั้นสิ้นบุญเก่าที่ทำไว้ก็จะถึงความตกต่ำ ไม่สามารถ