ธรรมะเพื่อประชและอัธยาศัยของมนุษย์ : หน้า 42/593

ธรรมะเพื่อประช อัธยาศัย ข อ ง ม นุ ษ ย์ (๒) ริษยาในลาภ สักการะ ความเคารพ ความนับถือ การไหว้ และ การบูชาของผู้อื่น ไม่กีดกัน ไม่ตัดรอน ไม่ผูกความริษยา ถ้า บุคคลนั้น จุติจากอัตภาพนั้นไปสู่สัมปรายภพ แล้วกลับมา เกิดอีก ย่อมเป็นผู้มีผิวพรรณทราม รูปไม่งาม แต่จะเป็น คนมั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมากและสูงศักดิ์ บุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นคนมักโกรธ มากด้วย ความขุ่นมัว ขัดเคืองใจ เมื่อถูกว่านิดหน่อยก็โกรธเคือง ผูก พยาบาท แสดงความโกรธฉุนเฉียว ทำให้เกิดการทะเลาะ วิวาทกัน เหมือนแผลเก่าที่ถูกไม้ดำ ย่อมทำให้บาดเจ็บและ เกิดเป็นแผลใหญ่ได้โดยง่าย คนที่มีอุปนิสัยโทสจริตนั้นก็มัก จะเป็นอย่างนี้ จะมีความขัดเคืองใจอยู่เสมอๆ แม้เวลา ทำบุญก็มีโทสะ ถึงทรัพย์สมบัติจะเกิดขึ้นมากมาย แต่ ตัวเองกลับเป็นคนที่อาภัพรูปสมบัติ” เมื่อครั้งที่แล้ว ได้นำเรื่องอุปนิสัยของคนมาเล่าให้ได้ เรียนรู้กัน เพื่อจะได้ดูคนเป็น บริหารคนให้เหมาะสมกับงาน และเพื่อเป็นการประดับสติปัญญา ขณะเราไปทำหน้าที่ของ กัลยาณมิตร ชี้แนะให้เขาเห็นคุณค่าของการสร้างบารมี เราจะ ได้ทําหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์ไม่บกพร่อง ได้เล่าไปแล้ว ๒ หัวข้อ คือ ราคจริต และศรัทธาจริต ครั้งนี้จะนำข้อที่เหลือมาเล่าให้ได้ ศึกษากันต่อไป เมื่อเข้าใจแล้วจะได้รู้จักแยกแยะคนออก และ