ธรรมะเพื่อประชาชน: ความสะอาดทางกาย วาจา และใจ : หน้า 362/593

ธรรมะเพื่อประชาช กำเนิดอบายภูมิ ๓๖๑ พระองค์ว่า “ดูก่อนจุนทะ ในโลกนี้ ท่านชอบใจความสะอาด ของใครหนอ” นายจุนทะก็กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พราหมณ์ชาวปัจฉาภูมิ ผู้ถือเต้าน้ำ สวมพวงมาลัยสาหร่าย บำเรอไฟ ลงอาบน้ำเป็นวัตร ย่อมบัญญัติความสะอาดไว้ และ ได้ชักชวนสาวกว่า มาเถิด ท่านผู้เจริญ ท่านลุกขึ้นจากที่นอนแต่เช้าตรู่ จึง จับต้องแผ่นดิน ถ้าไม่จับต้องแผ่นดิน จึงจับต้องโคมัยสด ถ้า ไม่จับต้องโคมัยสด ก็ให้จับต้องหญ้าเขียวสด ถ้าไม่จับต้องหญ้า เขียวสด ก็ให้บำเรอไฟ หากไม่บำเรอไฟ ก็ให้ทำการประนม อัญชลีนอบน้อมพระอาทิตย์ ถ้าไม่เช่นนั้นก็ให้ลงอาบน้ำวันละ ๓ ครั้ง ข้าพระองค์ชอบใจความสะอาดของพราหมณ์พวกนั้น พระเจ้าข้า” พระบรมศาสดาทรงทราบว่า นายจุนทะยังไม่เข้าใจ เรื่องความสะอาดทางกาย วาจาและใจตามหลักของผู้รู้ ด้วย พระมหากรุณาจึงตรัสสอนว่า “ดูก่อนจุนทะ พวกพราหมณ์ชาว ปัจฉาภูมิ พากันบัญญัติความสะอาดเป็นอย่างอื่น ส่วนความสะอาด ในวินัยของพระอริยะเป็นอีกอย่างหนึ่ง” แล้วพระพุทธองค์ทรง อธิบายว่า “ตราบใดที่มนุษย์ยังประพฤติผิดทางกาย วาจาและ ใจอยู่ ประพฤติผิดไปจากกุศลกรรถบถ ๑๐ ประการ คือยังยินดี