ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชน
ภัทรกัป
๑๔๗
บางยุคบางสมัยไม่มีพระพุทธเจ้ามาบังเกิดเลย กัปนั้นกลายเป็น
สุญญกัปไป โลกว่างเปล่าจากพระธรรมคำสอนของพระสัมมา
สัมพุทธเจ้า ต้องถือว่าเป็นยุคมืดกันเลยก็ว่าได้
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ที่มาตรัสรู้ ก็เพื่อ
ประโยชน์สุขของมวลมนุษยชาติและธาตุธรรมเหมือนดวงอาทิตย์
อุทัยที่ให้ความสว่างไสวแก่สรรพสัตว์และสรรพสิ่ง ดังนั้นท่าน
จึงเป็นผู้ที่เราควรนอบน้อมถึง และยึดพระองค์เป็นที่พึ่งที่ระลึก
อันสูงสุด เพื่อเป็นต้นแบบในการสร้างบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป การ
จะนอบน้อมระลึกนึกถึงพระพุทธองค์ให้ได้ดีที่สุด คือ การนำใจ
มาหยุดนิ่งไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เอาใจหยุดไว้ที่ตรงนี้เรื่อยๆ
จนกว่าจะพบพระธรรมกายภายในซึ่งเป็นกายแห่งการตรัสรู้ธรรม
เข้าถึงตรงนี้ได้จะพบพระพุทธเจ้า เพราะทุกๆ พระองค์ต่าง
ตรัสรู้ด้วยธรรมกาย ดังนั้นถ้าเข้าถึงธรรมกายได้เมื่อไร จึงจะได้
ชื่อว่า ส่งใจไปถูกตัวจริงของพระพุทธเจ้า ขอให้ทุกๆ ท่านหมั่น
เจริญพุทธานุสติ มีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ ทำใจให้หยุดนิ่ง
จนกว่าจะเข้าถึงพระธรรมกายกันทุกๆ คน