ข้อความต้นฉบับในหน้า
ผู้นำแห่งสันติภาพ
*ในอดีตกาล พระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติในกรุง-
พาราณสี พระโพธิสัตว์ทรงถือปฏิสนธิในพระครรภ์ของอัครมเหสี
ครั้นประสูติแล้ว พระประยูรญาติขนานพระนามว่า พรหมทัตกุมาร
เมื่อมีพระชนม์ ๑๖ พรรษา ทรงศึกษาศิลปะในเมืองตักสิลา
ทรงเจนจบในไตรเพท และสำเร็จศิลปศาสตร์ ๑๘ สาขา ในสมัยนั้น
ประชาชนในกรุงพาราณสี พากันฆ่าแพะ แกะ ไก่ เพื่อบวงสรวง
ผีสาง เทวดา ด้วยการเอาเนื้อ และโลหิตสดๆ ของสัตว์ต่างๆ
ไปบูชาเทพเจ้าที่ตนนับถือเป็นประจํา
พรหมทัตกุมารดาริว่า ประชาราษฎร์ต่างพากันฆ่าสัตว์
โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังทำปาณาติบาต ละโลกไปแล้วต้องบ่ายหน้า
ไปสู่อบายภูมิ ตกนรกหมกไหม้ เพราะความเห็นผิด ถ้าหากเรา
ครองราชย์แทนพระราชบิดาเราจะต้องไม่ให้สัตว์แม้เพียงตัวเดียว
ต้องมาสังเวยชีวิตแบบนี้ เราต้องหาอุบายไม่ให้ผู้ใดฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
เพื่อบูชายัญด้วยวิธีผิดๆ เช่นนี้ ความปรารถนาที่จะให้มหาชน
เลิกปาณาติบาต ฝังอยู่ในพระทัยของพระองค์ตลอดมา
วันหนึ่ง พระองค์ทรงราชรถเสด็จออกจากเมืองตามลำพัง
ทอดพระเนตรเห็นมหาชนชุมนุมกันที่ต้นไทรใหญ่ต้นหนึ่ง
ใครอยากได้สิ่งใด ไม่ว่าอยากได้ลูกเป็นชายหรือหญิง ปรารถนา
*มก. เล่ม ๕๖ หน้า ๕๔