ข้อความต้นฉบับในหน้า
อเนกวรรณเทพบุตร
๔๓๖
ขอเชิญท่านผู้มีบุญจงบูชาพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า
ผู้ควรบูชาเถิด หากพวกท่านละจากโลกนี้แล้ว จะได้ไปสวรรค์”
อุบาสกได้ขยันชักชวนผู้คนให้มาบูชามหารัตนเจดีย์
ท่านทำอยู่อย่างนั้นเป็นอาจิณตลอดชีวิต ผลบุญอันยิ่งใหญ่ที่
กระทั่งแม้ตัวเองก็คาดไม่ถึง เหลือเชื่อแต่ก็เป็นความจริง ได้
บังเกิดขึ้นแก่ท่านคือ อุบาสกได้ไปเสวยสุขอันเป็นทิพย์ ได้เป็น
เทพบุตรมีศักดิ์ใหญ่ มีอานุภาพมาก เป็นผู้ที่เหล่าเทวดาผู้มีศักดิ์
ใหญ่ แม้กระทั่งท้าวสักกเทวราชยังต้องมาชื่นชมบารมี ท่าน
บันเทิงอยู่ในท่ามกลางหมู่ทวยเทพในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เป็น
เวลายาวนานมาก จนเมื่อครบอายุของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ก็จุติ
ไปอุบัติในสวรรค์ชั้นสูงๆ ขึ้นไป
ครั้นมาในสมัยพุทธกาล ท่านย้อนกลับมาบังเกิดใน
สวรรค์ชั้นดาวดึงส์อีกครั้งหนึ่ง พวกทวยเทพต่างรู้จักเทพบุตร
ท่านนี้ว่า เป็นผู้มีวรรณะ คือมีรัศมีกายเปล่งปลั่งสว่างไสว
เวลาจะท่องเที่ยวไปไหน รัศมีกายของท่านจะกลบรัศมีของเทพ
องค์อื่นๆ แม้กระทั่งพระอินทร์ยังต้องหลบเข้าไปอยู่ในเวชยันต์-
ปราสาทของตัวเอง จนกว่าเทพบุตรท่านนี้จะผ่านไป ด้วยเกิด
ความละอายที่รัศมีกายของตัวน้อยกว่า เพราะพระองค์เองเป็น
ถึงจอมเทพแต่กลับสว่างไสวสู้อเนกวรรณเทพบุตรไม่ได้