ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
สมณะแท้ คือผู้เข้าถึงพระรัตนตรัย
៣៩៩
ตกอยู่ในภพสาม เมื่อหยุดนิ่งสมบูรณ์ขึ้นไป ก็จะผ่านดวงธรรม
5 ดวงเป็นชั้นๆ ที่ละเอียดยิ่งขึ้น ก็จะเข้าไปถึงธรรมกายโคตรภู
ซึ่งอยู่ระหว่างปุถุโคตรและอริยโคตรคือ ใจมีกำลังมากพอที่จะ
ถอนจากความเป็นปุถุชน แต่ก็ยังไม่ถึงกับเป็นพระอริยเจ้า
เหมือนผลไม้ที่หานกำาลังพอดี ไม่ใช่ผลไม้ดิบและยังไม่สุกเต็มที่
ครั้นปฏิบัติหยุดนิ่งเข้ากลางของกลางภายใน ที่ละเอียด
ลึกซึ้งเข้าไปอีก จนได้เข้าถึงธรรมกายพระโสดาบัน ผู้หลุดพ้น
จากสังโยชน์ และอนุสัยกิเลสในเบื้องต้นได้แล้ว ผู้ปฏิบัติถึงตรง
นี้ท่านเรียกว่า เป็นสมณะที่ ๑ เป็นทักขิไณยบุคคลผู้มีใจน้อมไป
สู่กระแสพระนิพพาน หลุดพ้นจากกรงขังได้ในระดับหนึ่งแล้ว
เมื่อปฏิบัติจนเข้าถึงธรรมกายพระสกิทาคามี ท่านเรียกว่า สมณะ
ที่ ๒ จะกลับมาเกิดอีกเพียงชาติเดียวเท่านั้นก็จะหลุดพ้นจาก
วัฏสงสาร ซึ่งเปรียบเสมือนคุกใหญ่ที่ยังสรรพสัตว์ไว้ ไม่ให้พบ
อิสระเสรีที่แท้จริง
เมื่อได้เข้าถึงธรรมกายพระอนาคามี ท่านเรียกว่า
สมณะที่ ๓ ผู้ที่หลุดพ้นจากกามราคะได้เด็ดขาดแล้ว สุดท้าย
เมื่อบุญบารมีแก่กล้าเต็มเปี่ยม ปฏิบัติธรรมใจหยุดในหยุดถูก
ส่วนเต็มที่ ก็จะเข้าถึงธรรมกายพระอรหัต เป็นพระอรหันต์
ผู้หมดจดจากอาสวกิเลส ท่านเรียกว่า เป็นสมณะที่ ๔ เพราะ