การเลือกมิตร: ผลดีและผลเสีย : หน้า 443/593

จูฬรถเทพบุตร ๔๔๒ การคบหาคนพาล ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบ ไม้ห่อปลาเน่า แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไปฉะนั้น ส่วนการ คบหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอา ใบไม้ห่อของหอม แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นหอมฟุ้งไปฉะนั้น เพราะฉะนั้น บัณฑิตรู้ความเป็นบัณฑิตของตนดุจใบไม้สำหรับห่อ ไม่พึง เข้าไปคบอสัตบุรุษ พึงคบสัตบุรุษ อสัตบุรุษย่อมนำไปสู่นรก สัตบุรุษ ย่อมให้ถึงสุคติสวรรค์” ชีวิตในสัมปรายภพของมนุษย์ ซึ่งจะตัดสินกันว่า จะไป อบายภูมิ หรือสุคติภูมินั้น ส่วนหนึ่งสามารถดูกันที่การคบมิตร ถ้ามิตรสหายดีก็มีสุคติเป็นที่ไป เพราะมิตรดีหรือสัตบุรุษ จะ ชักนำให้เราดำรงอยู่บนหนทางสวรรค์นิพพาน จะไม่แนะนำไป ในทางเสื่อม พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ชื่อว่าเป็นยอดกัลยาณมิตร ของโลก รองลงมาคือ พระปัจเจกพุทธเจ้าและพระอรหันตเจ้า ทั้งหลาย ถ้าหากใครได้มีโอกาสพบเห็น ได้ฟังธรรม ได้สนทนา ธรรม และได้บำเพ็ญบุญกับพระอริยเจ้าเหล่านี้ บุคคลนั้น นับได้ว่าเป็นผู้มีโชคอย่างมหาศาล ที่ได้สัตบุรุษแนะแนวทางไป สวรรค์และนิพพาน เหมือนตัวอย่างของเทพบุตรท่านหนึ่ง ซึ่งกำลังเสวย