ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
กระแสแห่งกรรม (๑)
๔๕๑
เส้นทางอันยาวไกลในสังสารวัฏ เป็นเส้นทางที่จะต้อง
สั่งสมบุญบารมีอย่างแท้จริง ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราจะ
มองข้าม คิดว่าจะทำเมื่อไรก็ได้ ไม่ทำก็ได้ เพราะกว่าที่เราจะได้
บรรลุเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต คือปราบอาสวกิเลสให้หมด
สิ้นไปได้นี้ ไม่ใช่เรื่องพอดีพอร้าย ที่จะทำเมื่อไรก็ได้ หากเรายัง
เป็นผู้ที่ประมาท ไม่เร่งสั่งสมบุญและทำความเพียรควบคู่กันไป
เส้นทางนั้นก็ยิ่งยาวไกลออกไป ดังนั้นการสั่งสมบุญ หมั่น
ประพฤติปฏิบัติธรรม จึงเป็นกิจหลักที่ต้องทําให้เป็นประจํา
สม่ำเสมอ
ความว่า
มีวาระแห่งพระภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน อรรถกถโลสกชาดก
“ผู้ใดเมื่อถูกกล่าวสอนอยู่ ไม่ทำตามคำสอนของผู้
ปรารถนาประโยชน์ ผู้อนุเคราะห์ด้วยประโยชน์เกื้อกูล ผู้นั้น
ย่อมเศร้าโศก เหมือนมิตตพินทุกะจับเท้าและเศร้าโศกอยู่
ฉะนั้น”
ในการอยู่ร่วมกันในสังคม ต้องมีกฎมีเกณฑ์ของการ
อยู่ร่วมกัน ใครทำผิดกฎหมายก็มีกระบวนการยุติธรรมเข้ามา
นี้เป็นจุดประสงค์ก็เพื่อต้องการให้สังคมมีความสงบสุข แม้ถึง
กระนั้นก็มิได้หมายความว่า แต่ละประเทศจะมีบรรทัดฐานที่