ธรรมะเพื่อประชาชนนำชีวิตที่สมบูรณ์ : หน้า 82/593

ธรรมะเพื่อประชาชll สำรวมจิตเพื่อชีวิตที่สมบูรณ์ ៨១ พระเถระได้ตรีกระลึกถึงศีลอันบริสุทธิ์ของตนตั้งแต่ ออกบวช และความสำรวมอินทรีย์ที่มีมาตลอด เมื่อนึกแล้ว ก็เกิดความปลื้มปีติในความบริสุทธิ์ของตน จิตใจของท่านชุ่มชื่น เบิกบาน บริสุทธิ์ผ่องใสราวกับพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ เมื่อใจ หยุดนิ่งถูกส่วน ท่านก็เข้าถึงดวงธรรม ดวงศีล สมาธิ ปัญญา ไปตามลำดับ พระเถระเดินจงกรมไป แต่ใจนั้นยังหยุดนิ่งอยู่ใน ธรรม ข้างนอกเคลื่อนไหว ข้างในหยุดนิ่งอยู่กลางดวงธรรม ที่เข้าถึง สว่างไสวทีเดียว ท่านปล่อยใจให้หยุดในหยุดเรื่อยไป ในที่สุดก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ ในขณะที่เดินจงกรม นั่นเอง แม้แต่ภูเขาก็เกิดเสียงสะเทือนเลื่อนลั่น ดังสนั่น หวั่นไหวไปทั่ว ประดุจจะแสดงความยินดีปรีดา อนุโมทนา สาธุการในการบรรลุธรรมของท่าน เราจะเห็นว่า การสำรวมอินทรีย์มีผลดีต่อการทำใจ หยุดนิ่งอย่างมาก หากเราหมั่นสำรวมอินทรีย์อยู่เสมอ ดูในสิ่ง ที่ควรดู ฟังในสิ่งที่ควรฟัง รู้จักยับยั้งชั่งใจในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์ที่มากระทบใจ เข้าใจในโลกธรรมที่เกิดขึ้น ดังที่พระพุทธองค์ได้ตรัสสอนพระพาหิยะไว้ว่า “ดูก่อนพาหิยะ เธอพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เมื่อเธอเห็น จักเป็นสักแต่ว่าเห็น เมื่อฟัง จักเป็นสักแต่ว่าฟัง เมื่อรู้ จักเป็นสักแต่ว่ารู้ เมื่อรู้แจ้ง จักเป็น สักแต่ว่ารู้แจ้ง เมื่อเธอศึกษาเช่นนี้ เธอย่อมไม่มีในโลกนี้