การประพฤติปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน : หน้า 46/593

ธรรมะเพื่อประช อัธยาศัย ข อ ง ม นุ ษ ย์ (๒) ๔๕ อุปนิสัยคล้ายๆ กับคนที่มีโทสจริต แต่ที่ไม่เหมือนกัน คือ ผู้มี พุทธิจริตจะมีธรรมอันดีงามอยู่ในใจมากมายหลายประการ เช่น โสวจัสสตา คือ ความเป็นคนว่าง่ายสอนง่าย รับฟังความคิดเห็น และคำแนะนำสั่งสอนที่มีประโยชน์ แม้ว่าผู้นั้นจะเป็นผู้ที่อ่อนกว่า หรือไม่ใช่มารดาบิดาก็ตาม หากคำตักเตือนแนะนำนั้น ประกอบ ด้วยเหตุผลและมีประโยชน์ ทั้งเป็นสิ่งดีงาม ก็จะน้อมรับฟัง ด้วยความเคารพ และยังมีกัลยาณมิตตตา คือ ความเป็นคน มีปัญญาฉลาดเลือกคบแต่คนดี คบกับนักปราชญ์บัณฑิต ไม่ปรารถนาจะคบกับคนพาล และยังมีโภชเนมัตตัญญุตา คือ รู้จักประมาณในการรับและการบริโภค ไม่มีความประมาทในธรรม สมบูรณ์ด้วยสติสัมปชัญญะ เป็นคนไม่เกียจคร้าน หมั่นประกอบ ความเพียร รักในการประพฤติปฏิบัติธรรม และเป็นผู้ใคร่ใน การฟังธรรม จริตที่ ๕ คือ โมหจริต คนมีโมหจริตจะเป็นคนที่มีความ โลเล ขาดความมั่นใจในตัวเอง เวลาเดินก็มักจะเดินไปด้วย อาการที่เปะปะ คล้ายคนไม่มีจุดหมาย ลักษณะอาการก็เหมือน คนที่เดินขย่มตัว มักชอบเหม่อลอย ยามนอนก็ไม่น่าดู วางไม้ วางมือไม่เรียบร้อย เมื่อถูกปลุกให้ลุกขึ้นก็จะอืดอาดชักช้า หากจะสังเกตโดยการกระทำแล้ว เวลาจะทำอะไรก็ไม่เรียบร้อย เหมือนไม่เต็มใจทำ ไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง ชอบเออออตาม