ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
จูฬ รถเทพบุตร
๔๔๓
บุญอยู่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เป็นเทพบุตรที่แม้กระทั่งพระอินทร์
ยังเคยเกรงบารมี เพราะเวลาที่เทพบุตรท่านนี้ นั่งราชรถท่อง
เที่ยวไปในอุทยานสวรรค์พร้อมกับบริวาร เมื่อเคลื่อนผ่านมา
ใกล้เวชยันต์ปราสาท
พระอินทร์ถึงกับต้องรีบหลบเข้าไปใน
วิมานของท่าน เพราะรัศมีของเทพบุตรท่านนี้สว่างไสวกว่ารัศมี
ของพระอินทร์ ครั้งนี้จะขอเล่าที่มาที่ไปของเรื่องนี้
*ในสมัยของพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระภิกษุ
หนุ่มรูปหนึ่ง เป็นผู้รักษาศีลอย่างเคร่งครัด เห็นภัยในวัฏสงสาร
สู้อุตส่าห์บำเพ็ญสมณธรรมอย่างเต็มกำลังศรัทธา แต่ไม่ได้
บรรลุธรรมขั้นสูง เมื่อละโลกไปแล้ว ด้วยอำนาจแห่งการรักษา
ศีลบริสุทธิ์ จึงไปเกิดเป็นเทพบุตรในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ได้เสวย
ทิพยสมบัติเป็นสุขอยู่จนตราบเท่าสิ้นอายุขัย จากนั้นก็จุติขึ้นไป
อุบัติในเทวโลกชั้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนมาในสมัยพุทธกาลนี้ ท่าน
ได้กลับมาเสวยสุขอยู่ชั้นดาวดึงส์อีกครั้งหนึ่ง ความสว่างไสวที่
เกิดจากรัศมีกายของท่าน ทําให้พระอินทร์จําเป็นต้องลงจาก
เทวโลก เพื่อมาเพิ่มเติมบุญกุศลให้กับตัวเอง ด้วยการเนรมิต
กายเป็นคนแก่ชรา แสร้งทำเป็นเดินงกๆ เงินๆ แล้วมาถวาย
บิณฑบาตกับพระมหากัสสปเถระ
*มก. เล่ม ๔๘ หน้า ๔๙๔