ข้อความต้นฉบับในหน้า
ภัทรกัป
១៤៦
พระผู้มีพระภาคเจ้าของเราทรงประสูติในตระกูลกษัตริย์
แล้วออกผนวชด้วยม้ากัณฐกะพร้อมด้วยนายฉันนะ ได้บำเพ็ญ
เพียรภาวนาใช้เวลานานที่สุด คือ 5 พรรษา จึงได้ตรัสรู้ธรรม
ใต้ต้นอัสสัตถพฤกษ์หรือที่เรียกว่าต้นโพธิ์ สร้างบารมีมา ๔
อสงไขยแสนมหากัป เวลาประชุมสาวก มีพระอรหันตขีณาสพ
๑,๒๕๐ รูป มีพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะเป็นอัครสาวก
เบื้องขวาและเบี้องซ้ายตามลำาดับ ทรงมีพระชนมายุเพียง ๘๐
พรรษาเท่านั้น ก็เสด็จดับขันธปรินิพพาน
พระพุทธเจ้ายังไม่หมดเพียงเท่านี้ ยังมีอีกพระองค์หนึ่ง
คือ พระศรีอริยเมตไตรยซึ่งพวกเราคงคุ้นชื่อนี้กันดี ซึ่งจะเป็น
พระพุทธเจ้าองค์ที่ ๕ ในภัทรกัปนี้ เมื่อมนุษย์ยุคนี้มีอายุเสื่อม
ถอยลงไปเหลือ ๑๐ ปี แล้วค่อยๆ เจริญขึ้นไปเรื่อยๆ เป็นช่วง
กับไขขึ้นจนถึงยุคที่มนุษย์มีอายุอสงไขยปีมนุษย์ จากนั้น
อายุขัยของมนุษย์ก็จะค่อยๆ ลดลงมาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่
๘๐,๐๐๐ ปี เวลานั้นแหละ พระศรีอริยเมตไตรยจะเสด็จอุบัติขึ้น
ในโลก กว่าจะถึงเวลานั้นก็เป็นเวลาอีกยาวนานมาก
พระพุทธเจ้าทั้งห้าพระองค์นี่แหละ ถือว่าเป็นช่วงที่อยู่
ในภัทรกัป บางกับมีพระพุทธเจ้าเสด็จอุบัติมาเพียง 9 พระองค์
บางกัป ๒ พระองค์บ้าง ๓ พระองค์บ้าง แต่จะไม่เกิน ๕ พระองค์
୭