กำเนิดอบายภูมิ : หน้า 361/593

กำเนิดอบายภูมิ ๓๖๐ หรือว่าทุคติอย่างใดอย่างหนึ่งแม้อื่นจึงปรากฏมีขึ้น” ภพภูมิต่างๆ ที่บังเกิดขึ้นมาในสังสารวัฏ เช่น นิรยภูมิ เปตวิสัย อสุรกายและภูมิของสัตว์เดียรัจฉาน อบายภูมิเหล่านี้ เกิดขึ้นมาเพื่อรองรับผู้ที่มีกาย วาจาและใจไม่บริสุทธิ์ มีไว้เพื่อ ลงโทษมนุษย์ที่ประพฤติผิดจากทำนองคลองธรรม เป็นการขัง สัตว์เอาไว้ไม่ให้หลุดจากการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏไปได้ ซึ่งจะได้รับความทุกข์ทรมานทั้งกายและใจแสนสาหัส แตกต่าง จากคุกหรือกรงขังในโลกมนุษย์มากมายหลายเท่านัก ภพภูมิต่างๆ ที่เกิดขึ้นมาในสังสารวัฏนั้น ไม่ว่าจะเป็นสุคติหรือทุคติภูมิ ต่าง เป็นสิ่งที่มารองรับผลแห่งกรรมที่ทําเอาไว้ในสมัยเป็นมนุษย์ทั้งสิ้น ไม่ใช่เกิดขึ้นมาลอยๆทุกสิ่งทุกอย่างมีเหตุมีผลในตัวของมันทั้งนั้น เพราะฉะนั้น เรามาดูกันว่า มนุษย์ได้ทำบาปอกุศลหรือประพฤติ ผิดจากท่านองคลองธรรมอย่างไรบ้าง จึงมีอบายภูมิหรือทุคติภูมิ บังเกิดขึ้น เพื่อรองรับชีวิตหลังความตายของมนุษย์ *ก่อนพุทธปรินิพพาน เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรง ประทับอยู่ที่สวนมะม่วงของนายจุนทกัมมารบุตร ใกล้เมืองปาวา พระบรมศาสดาตรัสสนทนากับนายจุนทะ ซึ่งกำลังอุปัฏฐาก *มก. เล่ม ๓๘ หน้า ๔๒๗