ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
หญิงงามเมืองผู้มีใจงาม
๕๓๑
การที่เรารู้ว่า เกิดมาทําไม มีอะไรเป็นเป้าหมายที่แท้จริง
ของชีวิต แล้วได้วางชีวิตของเราให้มุ่งตรงไปสู่จุดหมายที่เรา
ปรารถนา นับว่าเป็นสิ่งที่เลิศประเสริฐสุด และในระหว่างที่เรา
กำลังเดินทางอยู่นั้น การที่เราจะสามารถประคับประคองตนเอง
ให้ตลอดรอดฝั่งได้ เราจะต้องไม่ประมาท มีสติอยู่ทุกเมื่อ
ต้องหมั่นประคองใจของเรา ให้อยู่ในแหล่งแห่งความบริสุทธิ์ให้
ได้ตลอดเวลา ด้วยการทำใจให้หยุดให้นิ่งอยู่ตรงศูนย์กลางกาย
ฐานที่ ๗ หากทำได้อย่างนี้ ชีวิตในปัจจุบัน และในอนาคต ก็จะ
ปลอดจากภัยไปตลอดเส้นทางของสังสารวัฏ
ความว่า
มีวาระแห่งภาษิตที่ปรากฏอยู่ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา
“ชนบทกาสีมีส่วยประมาณเท่าใด ส่วยของเราก็มี
ประมาณเท่านั้น ชาวนิคมกำหนดราคาแคว้นกาสีแล้ว ตั้ง
ราคาเราไว้ครึ่งหนึ่งของราคาแคว้นกาสี ภายหลังเรา
เบื่อหน่ายในรูป เมื่อเบื่อหน่ายจึงคลายกำหนัด เราอย่าพึ่งแล่น
ไปสู่ชาติสงสารอีกบ่อยๆ วิชชา ๓ เราทำให้แจ้งแล้ว เราได้
ปฏิบัติค่าสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว”
คํากล่าวนี้ เป็นค่ากล่าวของพระเถรีรูปหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้ที่ไม่
ประมาทในสังสารวัฏ ได้กล่าวภายหลังจากที่ท่านได้มีดวงตา