ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsumaประช
พุทธวิธีเพื่อเศรษฐกิจที่มั่นคง
៥៤២
ในสมัยหนึ่ง พระเจ้ามหาวิชิตราชทรงดำริที่จะบูชายัญ
เพราะมีความเชื่อว่าเทพเจ้าจะพอใจ แล้วจะได้ลงมาช่วยปกปัก
รักษาบ้านเมือง ครั้งนั้น พระราชามีปุโรหิตผู้เป็นบัณฑิตเป็นที่
ปรึกษา ได้กราบทูลว่า ก่อนที่จะบูชายัญนั้น ต้องปราบโจรร้าย
ในแผ่นดินเสียก่อน ด้วยวิธีการไม่ฆ่า พระราชาทรงสงสัยว่า
การปราบโจรโดยไม่ใช้อาวุธฆ่าฟันนั้นเป็นอย่างไร
ปุโรหิตกราบทูลว่าที่บ้านเมืองยังไม่สงบสุข เพราะ
อบายมุขระบาดไปทั่วเมือง ประชาชนยังอดอยากยากจน จึง
แสวงหาทรัพย์มาด้วยวิธีการไม่สุจริต ฉะนั้นพระองค์ต้องปราบ
โจรร้ายโดยแก้ไขที่ต้นเหตุ คือต้องแก้ไขเรื่องปัญหาเศรษฐกิจ
และจิตใจของคนให้ดีเสียก่อน ด้วยการพระราชทานเมล็ด-
พันธุ์พืชให้เกษตรกร ให้ทุนพ่อค้าที่มีปัญญาแต่ขาดแคลน
ทุนทรัพย์ มอบรางวัลให้ข้าราชการที่ซื่อสัตย์ยุติธรรม และ
ปลูกฝังคุณธรรมในจิตใจของประชาชน
เมื่อเกษตรกรขยันทำงาน ผลผลิตก็มาก พ่อค้านักธุรกิจ
ที่ทำงานด้วยความสุจริต ก็จะพลิกฟื้นให้เศรษฐกิจคล่องตัว
ข้าราชการจะมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่การงาน ไม่คอรัปชั่น
คดโกงทรัพย์สินของแผ่นดิน ความสงบสุขเรียบร้อยก็จะเกิดขึ้น
ในราชอาณาจักร การสงเคราะห์เอื้อเฟื้อแบ่งปันความสุข และ
สิ่งที่ดีงามให้แก่กัน นั่นแหละคือการบูชายัญอันวิเศษ