ความสุขของพระโสดาบัน : หน้า 369/593

Bsumaประช ความสุขของพระโสดาบัน ៣៦៨ มวลมนุษยชาติล้วนปรารถนาให้ตนเองมีความสุข แต่มี ผู้คนจํานวนมากมาย กลับเป็นอยู่ด้วยความประมาท หลงไป ก่อทุกข์ให้กับตัวเอง ความสุขที่ตนปรารถนา จึงเป็นเพียงแค่ ความฝัน คล้ายกับพยับแดด สุดท้ายเมื่อผลแห่งความประมาท มาถึง ชีวิตของเขาเหล่านั้น ก็ไม่อาจที่จะหลีกเลี่ยงความทุกข์ไป ได้ ความไม่ประมาทเป็นเสมือนเกราะคุ้มกันภัย ที่ยากจะหา เกราะใดๆ มาเทียบได้ ตรงกันข้าม ถ้าไม่มีการเตรียมพร้อม มัวเพลิดเพลินใช้ชีวิตไปกับสิ่งไร้สาระ ย่อมจะหนีผลแห่งเหตุ ที่ตนทำไว้ไม่พ้น เพราะการประกอบเหตุในวันนี้ คือ ผลในวันหน้า เหตุดี ผลก็ย่อมดี ถ้าเหตุไม่ดี ผลก็ย่อมไม่ดี การหมั่นฝึกฝน อบรมใจให้ใสสะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ คือ การประกอบเหตุดี เอาไว้ ซึ่งจะส่งผลดีอันยิ่งใหญ่ต่อตัวเราไปทุกภพทุกชาติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน นข ขาสูตร ว่า “ความทุกข์ที่หมดไปของอริยสาวกผู้สมบูรณ์ด้วย สัมมาทิฏฐิ บรรลุอริยมรรคแล้ว มีปริมาณมาก ส่วนความ ทุกข์ที่ยังเหลืออยู่ มีประมาณน้อย ความทุกข์ที่จะมีอีก ๗ อัตภาพเป็นอย่างยิ่งนั้น เมื่อเทียบกันเข้ากับกองทุกข์ที่ หมดสิ้นไปอันมีอยู่ในครั้งก่อนแล้ว ย่อมไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ 900 ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ 9,000 ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ 900,000 เลย