ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
พระเจดีย์จุฬามณี
๕๒๖
ของตน ไม่ยอมเวียนวนอยู่ในสังสารวัฏอีกต่อไป มารผู้มีบาปรีบ
เข้ามาขวาง
ในพระบรมมหาราชวัง
หวังจะให้พระโพธิสัตว์กลับไปเสวยเบญจกามคุณ
มารปรากฏกายอยู่ในอากาศ กล่าวห้าม
ว่า “ท่านอย่าได้ออกไปเลย ในวันที่ ๗ นับแต่วันนี้ไป จักรรัตนะ
จักปรากฏแก่ท่าน ท่านจักได้ครอบครองราชสมบัติในทวีปทั้งสี่
เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ขอให้ท่านจงกลับไปเสียเถิด”
เจ้าชายสิทธัตถะตรัสถามว่า “ท่านเป็นใคร” เมื่อรู้ว่าผู้ที่
มายืนขวางหน้ากลางอากาศนี้เป็นมาร จึงตรัสว่า “ดูก่อนมาร
ผู้มีใจบาป เรารู้ว่าจักรรัตนะจะปรากฏแก่เรา แต่เราไม่ต้องการ
สมบัติเหล่านั้นเลย
สัพพัญญุตญาณเท่านั้นเป็นสิ่งที่เรา
ปรารถนามากที่สุด เราจักให้หมื่นโลกธาตุบันลือลั่น แล้วจักเป็น
พระพุทธเจ้า ท่านจงหลีกไปเสียเถิด” เมื่อมารห้ามความมุ่งมั่น
เด็ดเดี่ยวของพระองค์ไม่ได้ ก็ได้แต่ขู่ว่า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
เราจะคอยหาช่องทำให้ท่านไม่ได้บรรลุธรรม จะทำให้ท่านมีใจ
ผูกพันอยู่กับกามวิตก พยาบาทวิตก วิหิงสาวิตก เราจะติดตาม
รบกวนท่านไปทุกหนทุกแห่งเหมือนเงาตามตัว ฉะนั้น
พระโพธิสัตว์ไม่ได้เกรงกลัวคำขู่ของพญามาร และไม่
อาลัยในจักรพรรดิราชสมบัติเหล่านั้นเลย ทรงสละทิ้งเหมือนทิ้ง
ก้อนเขฬะ เมื่อพระองค์เสด็จถึงฝั่งแม่น้ำอโนมา ทรงลงจาก