ประลองฤทธิ์ระหว่างพระมหาเถระและพญามาร : หน้า 500/593

ธรรมะเพื่อประชาชน เทพบุตรมาร (๓) ៤៩៩ สุดฤทธิ์ แม้พญามารจะบันดาลให้ฝนลูกไฟที่ร้อนแรงตกใส่ใน บริเวณพิธี พระเถระก็ใช้ฤทธิ์หอบเอาห่าฝนทั้งหมดไปตกนอก จักรวาล จากนั้นจอมมารก็เนรมิตเป็นโคใหญ่ วิ่งไปด้วยความ โกรธหมายจะชนประทีปในพิธีให้แตกเสียหาย พระเถระก็ เนรมิตกายเป็นพยัคฆ์ใหญ่วิ่งไล่ตะปบโคถูกนั้น หลังจากผู้มีฤทธิ์ทั้งสองประลองฤทธิ์กันได้สักครู่ โคถูก ก็ล้มลงถึงความปราชัย และกลับกลายเป็นนาคราชมี ๗ เศียร เข้าคาบกายพยัคฆ์ใหญ่ ฝ่ายพยัคฆ์ใหญ่พลันกลับกลายเป็น พญาครุฑตัวใหญ่มหึมา คาบศีรษะพญานาคลากไปมาให้ถึง ความปราชัย พญามารก็ละจากเพศนาคแปลงร่างเป็นยักษ์ ดุร้ายนัยน์ตาถลน ถือกระบองทองแดงใหญ่เท่าลำตาล กวัด แกว่งเข้าประหัตประหารพญาครุฑอย่างดุดัน พระมหาเถระ รีบแปลงกายเป็นยักษ์ตัวใหญ่โตขึ้นไปกว่านั้นอีกสองเท่า ใช้ กระบองเข้าทุบตีเศียรพญามาร ฝ่ายพญามารสิ้นฤทธิ์หมด หนทางสู้ จึงแสดงตนให้ปรากฏและยอมแพ้ พญายักษ์ใหญ่ก็ กลับร่างเป็นพระมหาเถระตามเดิม แล้วเนรมิตซากสุนัขที่มีกลิ่น เหม็นเต็มไปด้วยหมู่หนอน ให้ลอยไปคล้องพันคอพญามารอย่าง รวดเร็ว และอธิษฐานจิตมั่นว่า “ไม่ว่าผู้ใด ถึงแม้เป็นเทวดา อินทร์ พรหม จงอย่าได้สามารถปลดเปลื้องสุนัขเน่านี้ออกจากคอ ของมารนี้ได้”