ธรรมะเพื่อประชาชน: กระแสแห่งกรรม ๒ : หน้า 466/593

ธรรมะเพื่อประชาช กระแสแห่งกรรม (๒) ๔๖๕ นิพพานของท่าน ปรารถนาจะให้ท่านฉันอิ่มสักมื้อ จึงพาเข้าไป บิณฑบาตในเมืองสาวัตถี แต่เพราะพาท่านไปด้วยบิณฑบาต แม้สักน้อยก็ไม่ได้ พระเถระจึงให้ท่านกลับไปนั่งคอยที่โรงฉัน พอส่งท่านกลับไปเท่านั้น พระเถระก็ถูกชาวเมืองนิมนต์ให้นั่งฉัน ภัตตาหาร พระเถระก็ส่งอาหารที่ได้นั้นไปถวายพระโลสกติสสะ โดยกำชับซ้ำแล้วซ้ำอีกหลายครั้ง แต่ก็ถูกกระแสกรรมของพระ โลสกติสสะบัง ทำให้ผู้ที่นำภัตไปให้ลืมท่านไป พากันกินเสียเอง เมื่อพระเถระทราบจึงไปสู่พระราชวังของพระเจ้าโกศล พระราชารับสั่งให้รับบาตรของพระเถระ รับสั่งให้ถวายของหวาน ๔ อย่าง จนเต็มบาตร เมื่อพระเถระรับบาตรกลับไปถึง จึงเรียก พระโลสกติสสเถระว่า “มาเถิดติสสะ ท่านจงฉันของหวาน ๔ อย่างนี้เถิด ผมจะยืนประคองบาตรไว้ ท่านจงนั่งฉันเถิด หากผมปล่อยบาตรจากมือ ในบาตรจะไม่มีอะไรให้ท่านฉันเลย” เมื่อพระอัครสาวกประคองถือบาตรไว้ให้ ท่านจึงนั่งฉันของหวาน ๔ อย่าง ของหวาน ๔ อย่างนั้นไม่ถึงความหมดสิ้นด้วยกำลัง ฤทธิ์ของพระเถระ พระโลสกติสสเถระได้ฉันจนอิ่มในวันสุดท้าย ของชีวิตเพราะอาศัยบุญของพระสารีบุตร และในวันนั้นเอง ท่านก็ปรินิพพานด้วยอนุปาทิเสสนิพพาน เราจะเห็นว่า กระแสกรรมนี้มีอานุภาพมาก มีวิบาก