กระแสแห่งกรรม : หน้า 453/593

กระแสแห่งกรรม (๑) ៤៥២ เหมือนๆ กัน เพราะในแต่ละพื้นที่ก็มีขนบธรรมเนียมประเพณี แตกต่างกัน กฎเกณฑ์ของสังคมในแต่ละประเทศชาติ ก็มีการ ปรับเปลี่ยนไปตามความเหมาะสม แต่การเกิดมาในสังสารวัฏมี กฎเกณฑ์ที่ตายตัวคือกฎแห่งกรรม ใครก็ตามที่พลาดพลั้งทำ บาปอกุศล แม้ในภพปัจจุบันจะเป็นผู้ที่มีอำนาจยิ่งใหญ่เพียงใด ก็ตาม ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครที่จะหลีกเลี่ยงกฎแห่งกรรมไปได้ *เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต เมื่อครั้งพระสัมมา สัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่า กัสสปะ ในครั้งนั้นมีพระภิกษุรูปหนึ่ง อยู่ในอาวาสประจําหมู่บ้าน เป็นผู้เรียบร้อย มีศีล หมั่นบำเพ็ญ ภาวนาโดยมีกุฎมพีท่านหนึ่งเป็นอุปัฏฐาก สมัยนั้นมีพระขีณาสพ องค์หนึ่งอาศัยอยู่ในป่าหิมพานต์ ต้องการที่จะเปลี่ยนบรรยากาศ การบำเพ็ญเพียร จึงออกจากป่า ได้จาริกมาถึงบ้านที่อยู่ของ กุฎมพีผู้เป็นอุปัฏฐากภิกษุรูปนั้น ฝ่ายกุฎมพีครั้นเห็นพระเถระ ที่มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส ก็เกิดความเลื่อมใส จึงรับบาตร นิมนต์เข้าไปในบ้าน ประเคน ภัตตาหารโดยเคารพ หลังจากที่พระเถระฉันเสร็จแล้ว ท่านก็ แสดงสัมโมทนียคาถาที่ไพเราะ แล้วกุฎมพี่ก็ไหว้พระเถระ กล่าวนิมนต์ว่า “ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ นิมนต์พระคุณเจ้าไป *มก. เล่ม ๕๖ หน้า ๗