อาจิณณกรรมและการเปลี่ยนภพ : หน้า 283/593

อ า จิ ณ ณ กรรม ២៨២ ทั้งพระเจดีย์และมหาวิหาร แต่ความประทับใจในการทำความดี ในวันนั้นไม่มีวันเลือนหายไปจากใจของพระองค์เลย ภาพตอนที่ พระองค์ถวายทานยามยากแด่พระเถระ สิ่งนี้ได้สลักแน่นติดตา ตรึงใจอยู่ในความรู้สึกภายใน จนกระทั่งพระองค์ล่วงเข้าสู่วัย ชราตามธรรมดาของสังขาร แม้บรรทมอยู่บนเตียงคนป่วยแต่ กลับเป็นคนป่วยที่ดูสดชื่นผ่องใส ในขณะที่มรณภัยมาเยือน อาจิณณกรรมฝ่ายกุศลก็ ดลบันดาลให้พระองค์นึกถึงแต่ความดีที่ทำผ่านมา และดำริ อยากจะไปบูชาพระเจดีย์ที่ทรงสร้างไว้ บุญกุศลก็ท่วมท้นขึ้น มาในใจ ตอนใกล้สวรรคต เทวดาหกชั้นฟ้าได้มาทูลเชิญ อาราธนาพระองค์ให้ไปอยู่ด้วย พระราชาจึงน้อมนำใจไปอุบัติ ยังดุสิตสวรรค์ทันที ด้วยหมายใจว่าดุสิตสวรรค์ประเสริฐกว่า ทุกชั้นฟ้า เพราะเป็นที่ประทับของพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ดังนั้นอาจิณณกรรมฝ่ายกุศลจึงส่งผลให้พระองค์มีพระทัยผ่องใส ไปอุบัติในดุสิตสวรรค์ จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า อาจิณณกรรมที่เราทำอย่าง สม่ำเสมอจะมีผลต่อการเปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติทีเดียว สิ่งที่เรา ทําไว้จนเป็นความคุ้นเคยความเคยชิน จะมาปรากฏเป็นกรรมา รมณ์ก่อนที่เราจะละสังขารร่างกายนี้ไป เมื่อใจคุ้นกับสิ่งใด