เทพเจ้าและความเชื่อในสวรรค์ : หน้า 326/593

Dsuem ประชาช คิดผิด คิดใหม่ได้ (๒) ๓๒๕ พระองค์ได้ ย่อมผัดผ่อนว่า รออีกสักวันสองวันก่อน แล้วเราจะ ย้อนไปบอกพระเจ้าปายาสิ เพื่อจะให้พระองค์รับรู้ผลของกรรมดี ที่มีอยู่จริง ดังที่สมณพราหมณ์พูดไว้ เมื่อเป็นเช่นนั้น มหาบพิตร จะรอคอยคำบอกเล่าของเทวดาเหล่านั้นได้ไหมเล่า” พระเจ้าปายาสิถึงกับอุทานว่า “จะรอคอยได้อย่างไรเล่า พระคุณเจ้า สองสามวันของพวกเขา ก็คงเป็น ๒๐๐-๓๐๐ ปี ของเรา” ครั้นพูดจบ พระองค์ได้แต่นิ่งเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง เมื่อตั้งหลักได้ ทรงพูดขึ้นว่า “ท่านกัสสปะ ที่ท่านว่ามาเมื่อสักครู่ ก็น่าจะเป็นไปได้ แต่ตัวโยมเองก็ยังสงสัยว่า เทวดามีจริงหรือ และอย่างที่พระคุณเจ้าบอกว่า เทวดาในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ มีอายุเท่านั้นเท่านี้ จะรู้ได้อย่างไรเล่าพระคุณเจ้า ว่าสิ่งนั้นเป็น จริงหรือเป็นเท็จ” พระเถระตอบว่า “มหาบพิตร มีบุรุษคนหนึ่งตาบอด ตั้งแต่เกิด เขาไม่เคยเห็นสีดำ สีขาว สีเหลือง สีแดง ไม่เคย เห็นพระจันทร์ พระอาทิตย์ ถ้าเขาพูดว่า พระจันทร์ พระอาทิตย์ สีเขียว สีแดงไม่มี และผู้ที่เห็นสิ่งเหล่านั้นก็ไม่มี บุรุษตาบอด จะสรุปเช่นนั้นได้ไหมมหาบพิตร” พระเจ้าปายาสิตอบทันทีว่า “จะสรุปอย่างนั้นไม่ได้ ท่านกัสสปะ เพราะว่าสิ่งเหล่านั้นมีอยู่ และผู้ที่มีตาดีต่างเห็นสิ่งเหล่านั้น มีเพียงคนตาบอดเท่านั้น ที่ไม่เห็น”