ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
เทพบุตรมาร (๒)
៤៩១
ศาสนาและหวังที่จะเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคต-
กาลภายภาคเบื้องหน้า เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อพระบรมโพธิสัตว์ได้ตรัสรู้ธรรมแล้ว ท้าววสวัตดีมาร
ถูกอำนาจของพญามาร ซึ่งเป็นธาตุธรรมฝ่ายดำครอบงำ ทำให้
มีจิตคิดแข่งดี คอยขัดขวางงานเผยแผ่พระศาสนาของ
พระพุทธเจ้าเรื่อยมา เฝ้าติดตามรังควาญด้วยวิธีการต่างๆ แต่
ก็มิได้ล่วงเกินทำบาปหนักถึงขนาดเป็นอนันตริยกรรม
หลังพุทธปรินิพพาน เมื่อพระพุทธศาสนาล่วงผ่านไปได้
๒๐๐ ปีเศษ พระเจ้าอโศกมหาราชทรงมีพระราชศรัทธาอุตสาหะ
สร้างพระสถูปเจดีย์ ๘๔,๐๐๐ องค์ ทรงปรารถนาจะทําการ
ฉลองอย่างมโหฬาร โดยใช้เวลาฉลองเจดีย์นานถึง ๗ ปี ๗ เดือน
๗ วัน ให้สมกับพระราชศรัทธาซึ่งฝังแน่นอยู่ในพระทัย ฝ่าย
พระสงฆ์ผู้รู้มีญาณต่างก็รู้ด้วยญาณทัสสนะว่า งานฉลองพระ
เจดีย์อันยิ่งใหญ่ครั้งนี้ จะมีพญาวสวัตดีมารมาขัดขวางและ
ทําอันตรายต่องานเฉลิมฉลองครั้งนี้แน่นอน
แม้พระภิกษุบางองค์ในสังฆมณฑลจะทรงอิทธิฤทธิ์
แต่ก็รู้ว่า ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพญามาร จึงพร้อมใจกันส่งภิกษุ ๒ รูป
ผู้ได้อภิญญา ชำแรกพื้นปฐพีไปอาราธนาพระอุปคุตเถระ ให้มา
ช่วยปกป้องผองภัยในครั้งนี้ ซึ่งในตำราได้มีพุทธพยากรณ์ปรากฏ