ข้อความต้นฉบับในหน้า
Bsuas l
คิดผิด คิดใหม่ได้ (๑)
๓๑๔
เช่นเดียวกับพระราชาผู้เป็นนักทดลองในอดีตพระนามว่า
พระเจ้าปายาสิ พระองค์ทรงเป็นนักปกครองที่เก่งมาก และ
เป็นผู้ที่ชอบแสวงหาความรู้ และคำตอบด้วยตนเอง สิ่งที่สงสัย
ในใจเสมอมา คือมนุษย์ตายแล้วไปไหน หลังจากที่ทรงเที่ยว
ถามสมณชีพราหมณ์ไปจนทั่วแล้ว ก็ยังไม่ได้รับคําตอบที่น่าพอใจ
ในที่สุดพระองค์ตัดสินพระทัยค้นคว้าทดลองเอง แล้วตัดสิน
เองว่า “โลกหน้าไม่มี ตายแล้วสูญ ผลวิบากกรรมที่สัตว์ทำดี
หรือหาชั่วไม่มี” เมื่อตัดสินเช่นนี้แล้ว ภูมิใจมาก โดยไม่รู้ว่า
พระองค์กำลังยืนอยู่บนเส้นทางของความผิดพลาดที่ใหญ่หลวง
*วันหนึ่ง พระเจ้าปายาสิรู้ว่า พราหมณ์และคฤหบดี
ชาวเมืองมากมายต่างพากันเข้าไปฟังธรรมของพระกุมารกัสสปะ
และทรงได้ยินว่า พระเถระเป็นบัณฑิตมีปัญญาเฉียบแหลม
เป็นพหูสูตมีปฏิภาณและเป็นพระอรหันต์ เมื่อพระราชาได้ยิน
กิตติศัพท์เช่นนี้ พระองค์อยากรู้ทันทีว่า คำสอนในพระพุทธ
ศาสนานั้นเป็นอย่างไร ตรงกับความเชื่อของตนหรือไม่ เพราะ
พระองค์เชื่อว่าโลกหน้าไม่มี สัตว์ผู้ผุดเกิดขึ้นไม่มี ผลกรรมที่ทำ
ดีหรือทํา ชั่วไม่มี จึงรับสั่งให้ราชบุรุษผู้ใกล้ชิดไปบอกชาวเมือง
*มก. เล่ม ๑๔ หน้า ๓๖๙