ข้อความต้นฉบับในหน้า
อย่าขอสิ่งที่ไม่ค
งทีไม่ควรขอ
๑๗๘
พญานาคที่ถูกพราหมณ์ขอแก้วมณี จึงไม่มาให้พราหมณ์นั้น
เห็นอีกเลย”
ความเกรงอกเกรงใจ รู้ว่าสิ่งไหนควรทําหรือไม่ควรทํา
เป็นนิสัยของบัณฑิตนักปราชญ์ การทําสิ่งใดที่ไม่พอดีนั้น
ย่อมไม่เป็นผลดีเลย ความพอดีเป็นสิ่งที่ดี ซึ่งก่อให้เกิดประโยชน์
ในทุกๆ ด้าน โดยเฉพาะเรื่องของการขอ เพราะโดยความเป็น
จริงแล้ว ผู้ขอควรจะเป็นผู้ที่รู้ว่า สิ่งที่เอ่ยปากขอไปนั้น เป็นสิ่ง
ที่เหลือบ่ากว่าแรงของผู้อื่นหรือไม่ จะทำให้ผู้อื่นอึดอัดหรือไม่
และถูกกาลหรือไม่ เป็นต้น สิ่งสำคัญที่สุดที่พึงระวังก็คือ ไม่ควร
ขอในสิ่งอันเป็นที่รักของบุคคลอื่น เพราะการขอในสิ่งอันเป็น
ที่รักนั้น หากผู้ให้ไม่เต็มใจให้ ผู้ขอก็ไม่สมควรขอ ควรขอเฉพาะ
ในสิ่งที่เขาไม่ลำาบากใจ และไม่กระทบฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ผู้ขอจึง
ควรใคร่ครวญให้ดีก่อนขอ อย่าให้กระทบกระเทือนใจผู้ถูกขอ
เพราะถ้าขอสิ่งอันเป็นที่รักของเขาแล้ว อาจทําให้เกิดความ
กินแหนงแคลงใจกัน หรืออาจทำให้เสียมิตรภาพต่อกันได้
*มีเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วในสมัยพุทธกาล ครั้งนั้นภิกษุ
ชาวเมืองอาฬวีพากันสร้างกุฏิ ท่านเหล่านั้นเป็นผู้ที่มากด้วย
การขอ ขอในทุกๆ สิ่ง ไม่มีความพอดี มีแต่จะเอาอย่างเดียว
*มก. เล่ม ๕๔ หน้า ๒๒