ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
พระธรรมทูต หลังพุทธกาล
៨៧
คณะสุดท้าย คือ คณะของท่านมหินทเถระเดินทางไปเกาะลังกา
พระมหาเถระทั้งหมดได้พาหมู่คณะออกเดินทางไกล
เพื่อไปทําหน้าที่ของยอดกัลยาณมิตรในต่างแดน แต่ละรูปต่าง
พบปัญหา และอุปสรรคที่แตกต่างกันไป เมื่อปัญหาเกิดขึ้น
ท่านได้ร่วมกันแก้ไข เช่น ประสบการณ์ของพระมัชฌันติกเถระ
ที่เดินทางไปประกาศศาสนาที่แคว้นกัสมีระ ในสมัยที่ฤดู
ข้าวกล้าออกรวง ขณะที่ชาวนากำลังจะเก็บเกี่ยวข้าว ได้มี
พญานาคราช ชื่อ อารวาฬ บันดาลฝนลูกเห็บให้ตกลงมา ทำให้
ข้าวกล้าเสียหาย ชาวบ้านต่างเดือดร้อนไปตามๆ กัน
พระมัชฌันติกเถระเหาะขึ้นไปลงที่สระอารวาฬใน
ป่าหิมพานต์ เดินจงกรมอยู่เหนือสระน้ำ ทำให้พญานาคโมโหมาก
ได้เนรมิตรูปที่น่าสะพรึงกลัว บันดาลให้เกิดพายุใหญ่พัดโหม
กระหน่ำไปทั่วอาณาบริเวณ ต้นไม้รอบๆ บริเวณนั้นหักโค่นลงมา
เกิดฟ้าแลบฟ้าร้อง สายฟ้าอสนีบาตฟาดลงใส่พระเถระ แต่ท่าน
ก็ไม่เป็นอะไร พวกลูกนาคที่มีฤทธิ์ต่างพากันบังหวนควันเข้าใส่
แต่พระเถระได้เข้าเตโชกสิณ บังหวนควันโต้ตอบ พญานาคสู้
ฤทธิ์ของพระเถระไม่ได้ ในที่สุดก็พ่ายแพ้ต่อท่าน
พระเถระสามารถเอาชนะพวกนาคได้ทั้งหมด ด้วย
กำลังฤทธิ์ของท่านเอง ท่านกล่าวข่มขู่พญานาคว่า “ในโลกนี้