นิยามและความจริงของสรรพสิ่งในพุทธศาสนา : หน้า 268/593

Dsuะเพื่อประชา นิยาม หรือ ผังของสรรพสิ่ง ๒๖๗ สรรพสิ่งทั้งปวงที่มีอยู่ในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่มีชีวิต หรือไม่มีชีวิตก็ตาม ตัวของเรา บุคคลอื่น หรือสรรพสัตว์ทั้งหลาย ต่างอยู่บนพื้นฐานของความจริงทั้งสิ้น คือ มีความไม่เที่ยง แปรปรวน เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อมทุกวินาที และสูญสลาย ในที่สุด เพราะฉะนั้น เราควรแสวงหาสิ่งที่เที่ยงแท้แน่นอน นําความสุข และความบริสุทธิ์มาให้ ด้วยการปฏิบัติธรรมใน หนทางสายกลาง ซึ่งเป็นเอกายนมรรค ทางเอกสายเดียวที่มุ่ง ตรงต่อพระนิพพาน ความว่า มีวาระพระบาลีที่พระบรมศาสดาตรัสไว้ใน อุปปาทสูตร “ดูก่อนภิกษุทั้งหลายไม่ว่าพระตถาคตทั้งหลายจะเกิด ขึ้นหรือไม่เกิดขึ้นก็ตาม ธาตุคือสิ่งที่ทรงตนเองอยู่ได้เอง ความตั้งอยู่โดยธรรมดา ความแน่นอนโดยธรรมดาอันนั้น ตถาคตตรัสรู้บรรลุธาตุนั้นว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง สังขาร ทั้งปวงเป็นทุกข์ ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ครั้นได้ตรัสรู้แล้ว ได้หยั่งรู้แล้ว จึงบอก แสดง บัญญัติ แต่งตั้ง เปิดเผย จําแนก ทำให้ตื่นว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์ ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา”