สนทนาระหว่างมหาพรหมและพระพุทธเจ้า : หน้า 381/593

ม ห า พ ร ห ม - ม ห า บุรุษ ៣៨០ ตัวท่านเป็นมิจฉาทิฏฐิ มีความเห็นวิปริตผิดเพี้ยนไปเสียแล้ว” พกมหาพรหมจึงตอบว่า “ดูก่อนพระสมณโคดม โลกที่ข้าพเจ้าอยู่นี้ มีแต่ความสุขความเบิกบาน หาความทุกข์สี่ประการ คือ ชาติทุกข์ พยาธิทุกข์ ชราทุกข์ และมรณทุกข์มิได้เลย เช่นนี้จักไม่เที่ยงแท้ ได้อย่างไรกัน” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า “ดูก่อนมหาพรหม เราก็รู้ อยู่ว่า ตัวท่านนี้มีเดชานุภาพมาก แม้แต่พระอาทิตย์พระจันทร์ ซึ่งมีรัศมีรุ่งเรืองแก่กล้า ก็ส่องแสงให้สว่างไปทั่วหมื่นโลกธาตุ เหมือนกับรัศมีของท่านไม่ได้ แต่เราก็รู้แจ้งอยู่ว่า ตัวท่านนี้ มีอัคคีไฟ คือ กิเลสคอยเผาผลาญในสันดาน อย่างนี้จะกล่าวว่า เป็นผู้มีความสุขสำราญได้อย่างไร ดูก่อนมหาพรหม เราก็รู้ชัด แล้วว่า ตัวท่านนี้มีศักดานุภาพมาก แต่เราก็รู้แจ้งว่า ตัวท่านนี้ เป็นผู้ไม่รู้จักที่อยู่ของพรหมชั้นสูง เช่น อาภัสราพรหม สุภกิณ หาพรหม และเวหัปผลาพรหม แม้สัตว์จักไปเกิดในพรหมโลก ชั้นนั้นๆ ได้อย่างไรบ้าง ตัวท่านก็มิรู้เลย” ท้าวพกพรหมกล่าวว่า “ดูก่อนท่านผู้นิรทุกข์ ท่านมา กล่าวกับข้าพเจ้าเป็นทำนองว่า ท่านผู้เดียวเท่านั้น ที่เป็นผู้รู้จัก กรรมวิบากของสัตว์ทั้งปวง ข้าพเจ้ายังมิเชื่อก่อน แม้ตัวข้าพเจ้านี้ มีศักดานุภาพยิ่งกว่าใครๆ ยังมิรู้กรรมวิบากของสัตว์ทั้งปวงเลย”