ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ศึ ก ชิ ง ภ พ
៤១៩
ได้กายใหม่ที่ผ่องใสกว่าเดิม เมื่อฝ่ายบุญทำงานเต็มที่ บุญที่เกิด
จากการถวายผ้าสาฎกนั้น ก็ส่งผลให้ไปบังเกิดในสวรรค์
ชั้นดาวดึงส์ นับเป็นมหัศจรรย์แห่งบุญ ที่ต้องถือว่าหนึ่งในล้าน
ทีเดียว ที่เมื่อตกลงไปในนรกแล้ว จะสามารถหลุดพ้นจาก
อบายภูมิขึ้นมาได้ ส่วนใหญ่มีแต่ต้องเสวยวิบากกรรมไปจนกว่า
กรรมนั้นจะสิ้นสุดลง
นอกจากนี้ ยังมีอีกท่านหนึ่ง ในอดีตเคยเป็นอ่ามาตย์
แต่ไม่ตั้งอยู่ในธรรม ชอบฉ้อราษฎร์บังหลวง พิจารณาคดีด้วย
ความล่าเอียงเป็นประจํา แต่ด้วยบุญที่เคยเอาดอกมะลิ ๑ หม้อ
ไปบูชาพระมหาเจดีย์ แล้วได้แบ่งส่วนบุญให้แก่พญายมราช
เมื่อตายไปแล้วได้ถูกควบคุมตัวไปพิจารณาโทษในยมโลก
แม้พญายมจะเตือนให้นึกถึงบุญก็นึกไม่ออก เพราะบาปมัน
บังตาเอาไว้ พญายมจึงตรวจดูเอง แล้วเตือนให้ได้สติว่า
“ยังจำได้ไหม ท่านเคยบูชามหาเจดีย์ด้วยดอกมะลิ ๑ หม้อ แล้ว
ยังอุทิศส่วนกุศลให้กับเรา” อำมาตย์ท่านนี้จำกุศลกรรมของ
ตัวเองได้ จึงมีใจเลื่อมใส พอจิตเลื่อมใสเท่านั้นแหละ ก็ได้ไป
บังเกิดในเทวโลก
เราจะเห็นว่า การชิงช่วงระหว่างใจหมองกับใจใส
มีอยู่ตลอดเวลา และสำคัญมากด้วย พระพุทธองค์ทรงสอนว่า
ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน ทุกอย่างสําเร็จด้วยใจ เพราะฉะนั้น