ความเชื่อในกรรมและผลแห่งการกระทำ : หน้า 318/593

Dsuem ประชาช คิดผิด คิดใหม่ได้ (๑) ๓๑๗ เคร่งครัด เขามีแต่จะประหารทันทีทีเดียว” พระกุมารกัสสปะกล่าวต่อไปว่า “ขนาดโจรที่จะถูก ประหารชีวิต เป็นมนุษย์แท้ๆ ยังไม่ได้รับการผ่อนผันจาก นายเพชฌฆาตซึ่งเป็นมนุษย์ด้วยกันเลย ซ้ำยังจะถูกลงโทษ ลงทัณฑ์ทรมานตรงนั้นทันที อุปมานี้ฉันใด มิตรอำมาตย์ญาติ สาโลหิตของมหาบพิตร ประพฤติชั่วทางกาย วาจา ใจ ที่มหาบพิตร สั่งไปก่อนที่พวกเขาจะตาย ครั้นเขาตายไปอุบัติในนรก แม้เขา จะอ้อนวอนว่า ขอนายนิรยบาลอย่าเพิ่งลงโทษข้าพเจ้าเลย ขอกลับไปบอกพระเจ้าปายาสิก่อน ว่าโลกหน้ามีจริง นรกมีจริง สัตว์นรกที่ผุดเกิดขึ้นมีจริง กรรมดีกรรมชั่วมีผลจริง แล้ว ข้าพเจ้าจะกลับมาให้ท่านลงโทษ พวกนายนิรยบาลก็ไม่มีทาง ผ่อนผัน ฉันนั้น เช่นกัน มหาบพิตร” พระเจ้าปายาสฟังแล้วอึ้งไปสักครู่ จนด้วยเหตุผล แต่ไม่ จนในความเชื่อของตน ไม่ยอมแพ้แค่นั้น จึงถามพระเถระว่า “ท่านกัสสปะ ท่านกล่าวเช่นนั้นก็ถูก แต่โยมยังมีอีกเรื่องหนึ่ง คือญาติพี่น้องที่ท่าบุญทํากุศลมากมาย งดเว้นจากการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ มีความเห็นชอบเป็นสัมมาทิฏฐิ เมื่อเขาป่วยใกล้จะตาย โยมก็เข้าไปหาพร้อมกับขอร้องว่า พวกสมณพราหมณ์ชอบสอนว่า คนทำความดี งดเว้นจากบาปอกุศล ตายไปจะไปเกิดในสุคติ โลกสวรรค์ ท่านเองก็เป็นคนอย่างนั้น หากถ้อยคำที่พวกสมณ