ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ความสุขของพระโสดาบัน
๓๗๑
ไม่ถึงเสี้ยวที่ ไม่ถึงเสี้ยวที่
9,000
900,000 พระเจ้าข้า”
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอธิบายว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
เหมือนอย่างอุปมาที่เธอทั้งหลายได้กล่าวนี่แหละ คือความทุกข์
ที่หมดสิ้นไปของบุคคลผู้เป็นพระอริยสาวก ซึ่งสมบูรณ์ด้วย
สัมมาทิฏฐิ บรรลุอริยธรรมแล้วนั้น มีมากกว่า ส่วนความทุกข์ที่
ยังเหลืออยู่ มีประมาณน้อย ความทุกข์ซึ่งจะมีอีก ๗ ชาติเป็น
อย่างยิ่งนั้น ความทุกข์ที่จะต้องเกิดแก่พระโสดาบัน เมื่อเทียบ
กับกองทุกข์ที่หมดสิ้นไป ซึ่งมีในครั้งก่อนแล้วย่อมไม่เข้าถึงเสี้ยวที่
ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่
๑๐๐
9,000
900,000 เลย
ภิกษุทั้งหลาย การได้บรรลุอริยธรรมให้สำเร็จประโยชน์ใหญ่
การได้ธรรมจักษุบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน ให้สำเร็จ
ประโยชน์ใหญ่อย่างนี้แหละ”
นอกจากนี้ในโบกขรณีสูตร พระพุทธองค์ได้อุปมาไว้อีกว่า
“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สระโบกขรณี ยาว ๕๐ โยชน์ กว้าง ๕๐
โยชน์ ลึก ๕๐ โยชน์ มีน้ำเต็มเปี่ยมเสมอขอบสระ ซึ่งนกกา
สามารถจะดื่มกินได้ ชายคนหนึ่งใช้ปลายหญ้าคาจุ่มน้ำขึ้นจาก
สระโบกขรณีครั้งหนึ่งแล้วสลัดออก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
ระหว่างนํ้าที่ชายคนนั้นใช้ปลายหญ้าคาจุ่มลงไปเพียงครั้งเดียว
เมื่อเทียบกับน้ำที่ยังมีอยู่ในสระโบกขรณี อันไหนจะมากกว่ากัน”