ธรรมะและการแบ่งแยกบุคคล : หน้า 254/593

ธรรมะเพื่อประชาช วิธีแบ่งแยก บุคคล ๒๕๓ มหาปุริสลักษณะ ซึ่งความรู้เหล่านี้อยู่ในคัมภีร์ของศาสนา พราหมณ์ ถือว่าเป็นวิชาการขั้นสูง พวกพราหมณ์หรือผู้มี วรรณะสูงเท่านั้นที่จะได้ร่ำเรียน และหากผู้ใดเรียนจบ ก็จะได้ รับการยกย่องนับถือจากมหาชนมากเป็นพิเศษ พวกพราหมณ์ตัดสินใจส่งอัสสลายนมาณพไปโต้วาทะ กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งมาณพก็ไม่ค่อยจะมั่นใจและไม่ค่อย เต็มใจนัก แต่เมื่อพวกพราหมณ์ลงมติกันเช่นนั้น จึงจำเป็น ต้องไป เขาได้ทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า พระพุทธองค์ ทรงคิดอย่างไรกับคํากล่าวที่ว่า พราหมณ์เป็นวรรณะที่ประเสริฐ วรรณะอื่นเลวหมด พราหมณ์นี้บริสุทธิ์ ผู้ไม่ใช่พราหมณ์ชื่อว่า เป็นผู้ไม่บริสุทธิ์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสตอบว่า ถ้ากษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ หรือศูทร ยังมีการฆ่าสัตว์อยู่ มีการลักทรัพย์ ประพฤติ ผิดในกาม กล่าวคำเท็จ และดื่มสุราเมรัย แม้ตายไปย่อมไปเกิด ในอบาย เกิดในทุคติ วินิบาต นรก ไม่มีทางบริสุทธิ์ได้แน่นอน ในทางตรงกันข้าม หากวรรณะทั้ง ๔ นี้ ไม่ว่าจะอยู่ในวรรณะ ใดก็ตาม เว้นจากการฆ่าสัตว์ เว้นจากการลักทรัพย์เป็นต้น หลัง จากตายไปแล้ว ย่อมเกิดในสุคติโลกสวรรค์เช่นเดียวกันหมด ดังนั้นคนเราไม่ใช่ประเสริฐด้วยวรรณะแต่อย่างใด แต่จะ ประเสริฐหรือตกต่ำาด้วยกรรม คือ การกระทำของตนเพียงผู้เดียว