สำรวมจิตเพื่อชีวิตที่สมบูรณ์ : หน้า 81/593

สำรวมจิตเพื่อชีวิตที่สมบูรณ์ ៨០ ท่านจึงรู้ว่าเป็นไม้มีดอก กิตติศัพท์ความสำรวมอินทรีย์ของท่าน ได้ฟุ้งขจรขจายไปทั่วทุกสารทิศ พระราชาได้ทรงสดับเรื่องราวของพระเถระ บังเกิด ความเลื่อมใส จึงได้อาราธนานิมนต์ให้ท่านมาฉันภัตตาหาร ในพระราชวัง ขณะที่พระราชาและพระมเหสีตลอดจนเหล่า อำมาตย์ราชบริพารมานมัสการ และถวายภัตตาหารด้วยมือ ของตนเอง ท่านก็กล่าวเพียงว่า “สุขี โหตุ มหาราชา ขอ มหาบพิตรจงมีความสุขเถิด” ไม่ได้กล่าวคำอื่นใด เพราะท่าน ไม่ได้คํานึงถึงว่า คนนั้นจะเป็นชายหรือหญิง นึกเพียงว่าเป็นคน เพราะร่างกายนี้ประกอบไปด้วยธาตุ ๔ เท่านั้นเอง ยิ่งทำให้ พระราชาเพิ่มพูนความเลื่อมใสมากขึ้น ทรงถวายภัตตาหาร เป็นเวลาต่อเนื่องกันถึง ๗ วัน ในวันที่ ๔ หลังจากพระเถระได้โปรดพระราชาแล้ว ได้ เดินทางกลับถ้ำตามเดิม คืนนั้นเอง ขณะที่พระเถระกำลังเดิน จงกรมทำความเพียรตามปกติ เทวดาที่สิงสถิตอยู่ที่ต้นกากะทิง เห็นพระเถระเดินจงกรมทำความเพียรไม่ลดละ เกิดจิตเลื่อมใส อยากเอาบุญพิเศษกับท่าน จึงได้ทำแสงสว่างให้ปรากฏ ให้ พระเถระได้มองเห็นทางในขณะเดินจงกรม ท่านจะได้ไม่สะดุด น หกลม