ข้อความต้นฉบับในหน้า
ทำให้ถูก หน้าที่
๑๑๔
พระราชา กราบทูลให้รื้อประตูเมืองทางด้านทิศใต้ แล้วทำ
ประตูใหม่ด้วยไม้ที่เป็นมงคล พระราชาก็ทรงอนุญาต เมื่อทำ
ประตูใหม่แล้วจึงกราบทูล พระราชาว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เป็น
สมมติเทพ พรุ่งนี้เป็นวันมงคลฤกษ์ ต้องทำพลีกรรมยกพระทวาร
ไม่ให้ล่วงฤกษ์นี้ไปได้ จำเป็นต้องฆ่าพราหมณ์ผู้บริสุทธิ์ ที่มี
นัยน์ตาเหลืองมีเขี้ยวงอกเอาเนื้อและเลือดของเขามาทําพลีกรรม
แล้วใส่อ่างฝังลงไปใต้พระทวาร เมื่อทำเช่นนี้ ความสุขสวัสดีก็
จะบังเกิดมีแก่พระองค์และชาวพระนคร พระเจ้าข้า”
พระราชาทรงเชื่อตามที่ปุโรหิตกราบทูล และทรง
อนุญาตตามนั้น ปุโรหิตดีใจมาก ที่อุบายชั่วร้ายของตนกำลัง
จะสำเร็จ จึงรีบกลับไปบ้าน แต่ด้วยความที่รักษาความลับไว้ไม่ได้
จึงเผลอปากบอกภรรยาว่า “ตั้งแต่นี้ไป เจ้าจะเชยชมกับใครเล่า
เพราะพรุ่งนี้ชายชู้ของเจ้าจะถูกทำพลีกรรมแล้ว” ภรรยาเถียงว่า
“เขาไม่มีความผิด จะฆ่าเขาได้อย่างไร” ปุโรหิตบอกว่า “พระ
ราชารับสั่งให้ทําพลีกรรมต่อพราหมณ์ที่มีตาเหลืองและมี
เขี้ยวงอก ชู้ของเจ้ามีตาเหลืองและมีเขี้ยวงอกไม่ใช่หรือ”
ภรรยาฟังดังนั้นจึงรีบส่งข่าวไปให้ชายชู้รู้ตัว ข่าวนี้ได้
กระจายไปทั่วเมือง พวกพราหมณ์ทุกคนที่มีเขี้ยวและตาเหลือง
รีบพากันหลบหนีออกจากเมืองในคืนนั้นหมด ปุโรหิตไม่รู้ว่า