เทพบุตรมาร (ต่อที่ 2) : หน้า 493/593

เทพบุตรมาร (๒) ៤៩២ เอาไว้ว่า “สืบไปในภายภาคหน้า จะมีภิกษุรูปหนึ่งนามว่าอุปคุต เถระ จักปราบท้าววสวัตดีมารให้ละพยศอันชั่วร้าย และพ่ายแพ้ แล้วจะให้ท้าวเธอกล่าวปฏิญญาปรารถนาพุทธภูมิ” พระมหาเถรเจ้ารูปนี้ ท่านเป็นผู้มีปกติปลีกวิเวก มักน้อย สันโดษ ท่านมักจะเข้าอาโปกสิณ ทำให้ห้วงมหาสมุทรเป็น ที่โล่งๆ ว่างๆ แล้วเนรมิตปราสาทที่สำเร็จด้วยแก้ว ๗ ประการ ประดิษฐานในท้องมหาสมุทร นั่งเข้านิโรธสมาบัติอยู่ภายใน ท่ามกลางรัตนปราสาท นานๆ จะออกมาสู่โลกภายนอก เพื่อ แสวงภัตตาหารมาขบฉันพอประทังชีวิต หล่อเลี้ยงกายหยาบให้ ดำรงอยู่ได้ ท่านจึงเป็นผู้มีร่างกายผ่ายผอม เนื้อตัวสะพรั่งไป ด้วยเส้นเอ็น แต่ท่านก็มีร่างกายที่แข็งแรง ผิวพรรณวรรณะ เปล่งปลั่งผ่องใสมาก พระกีสนาคอุปคุตเถระ เพื่อนสหธรรมิกจึงให้ฉายานามว่า เมื่อพระภิกษุ ๒ รูป ผู้ทรงอภิญญา ได้ชำแรกพื้นปฐพี มานิมนต์ท่านถึงที่อยู่ แล้วอาราธนาท่านให้มาสู่ที่ประชุมสงฆ์ พระอุปคุตรับคำแล้ว พร้อมกับส่งภิกษุ ๒ รูป ล่วงหน้าไปก่อน ส่วนท่านจะตามไปทีหลัง แต่เนื่องจากท่านเป็นผู้ชำนาญในฤทธิ์ มาก แม้ไปทีหลังแต่ก็ไปถึงก่อน และได้เข้าไปกราบพระมหา เถระในท่ามกลางมหาสมาคม ที่ประชุมสงฆ์ได้ประกาศอาญา-