มหารถเทพบุตร : หน้า 429/593

มหา รถเทพบุตร ៤២៨ มีอัปสรหลายโกฏิเป็นบริวาร ด้วยอานุภาพแห่งบุญตามที่สั่งสมไว้ รถเทียมม้าอาชาไนยพันตัวซึ่งเป็นทิพย์ และสำเร็จด้วยรัตนะ เจ็ดก็บังเกิดขึ้น” เทพบุตรท่านนี้ได้เสวยทิพยสมบัติในดาวดึงส์จนสิ้น อายุขัย จากนั้นได้ท่องเที่ยวไปๆ มาๆ อยู่ในเทวโลกทั้ง 5 ชั้น ยังไม่ได้ลงมาเกิดเป็นมนุษย์เลย ครั้นมาในยุคพุทธกาลนี้ ท่านได้ย้อนกลับมาบังเกิดเป็นเทพบุตรที่ดาวดึงส์อีกครั้ง และยังได้ชื่อเดิมว่า โคปาล เทพบุตรได้สรุปเรื่องราวให้พระ เถระฟังว่า “สิ่งที่ได้มาทั้งหมดนี้เพราะทำบุญถูกเนื้อนาบุญ ข้าพเจ้าได้เห็นพระพุทธเจ้าผู้สูงสุดกว่านรชนทั้งหลาย ผู้เปิด ประตูแห่งอมตนคร ข้าพเจ้ามีจิตเลื่อมใสไม่คลอนแคลน ได้ทำบุญจนตลอดชีวิต เมื่อละจากอัตภาพนั้น จึงเป็นผู้เสมอ กับพระอินทร์ รื่นรมย์อยู่ในเทวบุรี ข้าแต่ท่านพระมุนี บุคคล เมื่อหวังอายุ วรรณะ สุขะ พละ และรูปอันประณีต จึงถวาย ทานแด่พระพุทธเจ้าไม่ว่าในโลกนี้หรือโลกหน้า ไม่มีผู้ประเสริฐ สุดหรือเสมอด้วยพระพุทธเจ้าอีกแล้ว” พระเถระรู้ว่า เทวบุตรกำาลังมีจิตปราศจากนิวรณ์ และ มีจิตเลื่อมใสในพระรัตนตรัยอยู่ก่อนแล้ว ท่านจึงแสดงอริยสัจสี่ ให้ฟัง มหารถเทพบุตรได้น้อมจิตตามกระแสธรรม เพียงชั่วครู่