ข้อความต้นฉบับในหน้า
เทพบุตรมาร (๓)
๕๐๒
ซึ่งกำาลังแอบฟังคาร่าพึงรำพันของพญามารอยู่ ก็ปรากฏกาย
ขึ้นทันที แล้วกล่าวว่า “ท่านจงอดโทษแก่อาตมาด้วยเถิด
ประโยชน์ของท่านคือการปรารถนาพุทธภูมิ อาตมาก็ได้ให้
บังเกิดขึ้นแล้ว” พญามารถามด้วยความน้อยใจว่า “พระคุณเจ้า
เป็นพุทธสาวก แต่ทำไมจึงไม่มีใจกรุณาปรานี มาทำโทษ
ข้าพเจ้าแสนสาหัสถึงปานนี้” พระเถระตอบว่า “เรากับท่าน
เป็นคู่ปรับกัน เพราะเราปรารถนาดีต่อท่าน เราจึงมิได้แสดง
มหากรุณาต่อท่านเหมือนดังพระพุทธองค์ เราจําเป็นต้อง
ทําโทษท่านครั้งนี้ เพื่อให้ท่านมีจิตยินดีปรารถนาพุทธภูมิ
ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ท่านจงหมั่นอบรมบ่มบารมีให้แก่รอบ
เพื่อมุ่งโพธิญาณเถิด"
ตั้งแต่นั้นมา ท้าววสวัตดีมารก็มีจิตเลื่อมใสในพระพุทธ-
ศาสนาในอนาคตกาล ท่านจะได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าพระนามว่า
พระพุทธธรรมสามี เป็นพระพุทธเจ้าพระองค์เดียวในกัปนั้น
มีไม้รังเป็นโพธิสถานรองรับการตรัสรู้ธรรมของพระองค์ ซึ่งใน
ยุคสมัยนั้น ท่านจะได้สั่งสอนเวไนยสัตว์ให้บรรลุอมตธรรม
นี่เป็นเรื่องราวของพระโพธิสัตว์ ซึ่งที่ผ่านมาท่านได้
พลั้งพลาดไปเข้าหมู่มาร ที่สถิตอยู่ในสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
เป็นเรื่องราวที่ปรากฏอยู่ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา ซึ่งนับ