ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 508/593

ธรรมะเพื่อประชาช เป็นเทพก็ต้องทำบุญ ๕๐๗ เป็นอันมาก ครั้นให้ทักษิณาทาน ในทักขิไณยบุคคลทั้งหลาย แล้ว ละจากความเป็นมนุษย์นี้แล้วย่อมไปสู่สวรรค์ ทายกผู้ ไม่มีความตระหนี่เหล่านั้น ครั้นไปสู่สวรรค์แล้ว ย่อมบันเทิง อยู่ในสวรรค์เสวยผลแห่งกุศลกรรมของตัวเอง” การให้ทานนั้นเป็นบันไดก้าวแรกของหนทาง ที่จะนำขึ้น สู่สวรรค์ และเป็นเสบียงใหญ่ สนับสนุนเพื่อให้บรรลุมรรคผล นิพพาน แต่มนุษย์ในยุคปัจจุบันส่วนใหญ่แล้ว มักยินดีที่จะเป็น ผู้รับมากกว่าการเป็นผู้ให้ เนื่องจากมนุษย์ถูกความโลภครอบงำ จิตใจ ดังนั้นการจะหาผู้ที่ยินดีในการเสียสละ รักในการบริจาค เพื่อสลัดความตระหนี่ออกจากใจ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เหมือนหา แหล่งน้ำกลางทะเลทราย ในหลายพันล้านคนจะมีเพียงกลุ่มคน ไม่มากนัก ที่จะรู้ซึ้งถึงบุญที่เกิดจากการให้ว่า มีอานุภาพยิ่งใหญ่ ไพศาล สามารถอำนวยสุขในสุคติโลกสวรรค์และนิพพานได้ แม้เทวดาเองบางครั้งก็ยังประมาท คือเมื่อได้อัตภาพ อันเป็นทิพย์แล้ว บางองค์ยังเพลิดเพลินในเบญจกามคุณอัน เป็นทิพย์ ลืมเสวยสุธาโภชน์ ทำให้ต้องจุติก่อนกำหนด บางองค์ ทำบุญให้ทานไว้น้อยมาก ไม่ได้สั่งสมบุญเพื่อต่ออายุของตัวเอง ในสวรรค์ เมื่อถึงขีดถึงคราวบุญในตัวหมด ก็ต้องจุติจากสวรรค์ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้